Petar Brčarević, rođen u Beogradu 1974. godine, završio je nižu i srednju muzičku školu kontrabasa kod Borislava Lalovića, a postdiplomske studije na Muzičkoj akademiji kod Slobodana Gerića.

Dva puta je bio pobednik takmičenja „Petar Konjović“ sa prvom i specijalnom nagradom.

Svoje znanje je stalno nadograđivao sa solo kontrabasistima renomiranih orkestara kao što su Rajner Ceperic, Ludvig Štrajher, Matijas Veber i Johanes Zajdl.

Počeo je kao solo kontrabasista Beogradske filharmonije, a poslednje 22 godine je vodja kontrabasa u Orkestru Slovenačke filharmonije i Gudačkom kamernom orkestru Slovenačke filharmonije. Kao gostujući solo kontrabasista sarađuje sa Nemačkom kamernom akademijom Nojs, Orkestrom 1756 Salcburg i Manhajmskom filharmonijom. Kao kamerni muzičar svirao je sa Dimitrijem Sitkoveckim, Koljom Blaherom, Albrehtom Majerom, Džonatanom Kelijem, Sretenom Krstićem, Serđom Acolinijem, Gordanom Nikolićem, Ričardom Tonjetijem, Kristofom Koinom itd.

Bio je profesor kontrabasa na Univerzitetu Gustav Maler u Klagenfurtu.

Aktivan je kao solista i snima savremena dela slovenačkih kompozitora.

Kontrabasista Zoran Zakrajšek (1978, Podgorica) potiče iz porodice eminentnih muzičkih pedagoga. Nakon završene niže i srednje muzičke škole “ Vasa Pavić “ u Podgorici, upisuje studije kontrabasa na Muzičkoj akademiji na Cetinju u klasi renomiranog  prof. Pavela Aksamita gde je diplomirao i magistrirao sa najvišom ocenom. Usavršavao se u Holandiji u klasi prof. Carol Harte (USA). Polaznik je majstorskih kurseva kod pedagoga svetskog renomea (Klaus Trumpf, Miloslav Gajdos, Duncan McTier, Zoran Marković, Paul Erhard, Ovidiu Badila i drugi). Dobitnik je i laureat brojnih nagrada na državnim i internacionalnim takmičenjima. Jedan je od najistaknutijih crnogorskih kontrabasista u domenu klasične muzike. Od 2007 godine angažovan je kao vođa sekcije i solo kontrabasista Crnogorskog Simfonijskog Orkestra (CSO). Kao vođa grupe kontrabasa u CSO-u imao je privilegiju da nastupa pored vodećih svetskih imena iz domena klasične muzike poput (Montserrat Caballe, Mischa Maisky, Ivo Pogorelić, Roman Simović, Denis Shapovalov, Stefan Milneković, Carlo Marcihione, Miloš Karadaglić, a sa dirigentima poput Ronald Zollman, Miroslav Homen, Bojan Suđić, Darinka Matić-Marović, Uroš Lajovic, Miguel Romea, Mladen Tarbuk itd). Takođe, kao solista i kamerni muzičar sarađuje sa nekima od najistaknutijih crnogorskih umjetnika. U toku karijere imao je privilegiju da predstavlja Crnu Goru na raznim međunarodnim  festivalima i da nastupa u prestižnim koncertnim dvoranama poput: “Kotor Art”, “A tempo”, “Espressivo”, “MIT”, “Sarajevska Zima”, “Nikšić Guitar Festival“, “Mediterranean notes”, “Radial System“ Berlin, „Crnogorsko Narodno Pozorište“, „Glinka“ San Peterburg, „Kolarčeva Zadudžbina“ Beograd itd. Već duži niz godina ostavaruje uspešnu saradnju sa „Festival gudača Perast“ kroz majstorske kurseve i koncerte. Kao istaknuti crnogorski umetnik angažovan je na Muzičkoj Akademiji na Cetinju.

Božidar Pejić rođen 1970 godine u Nišu. Potiče iz porodice muzičara (oba roditelja violončelisti). Svoje osnovno i srednje obrazovanje zavrašva u Školi za muzičke talente u Ćupriji i muzičkoj školi „Dr. Miloje Milojević“ u Kragujevcu u klasama prof .Relje Ćetkovića i prof . Bože Saramandića. Diplomira na Fakultetu za Muzičku Umetnost u Skoplju u klasi prof. Duške Taseske.

Nastupao je više puta kao solista sa Orkestrima Makedonske Filharmonije i Makedonske Opere i Baleta, a isto tako upečatljivi su i njegovi solistički recitali na festivalima Skopsko Leto, Jesenske muzičke svečanosti, Balkanski Forum i Kamerfest.

Kao kamerni muzičar ostvaruje značajnu karijeru sa Gudačkim Kvartetom Gajdov sa kojim u kontinuitetu od 18 godina ima više od 100 koncerata u Makedoniji i širom Evrope (Slovenija, Rumunija, Nemačka, Italija, Bugarska). Član je brojnih kamernih orkestara i sastava od kojih ističe Kamerni Orkestar MRT, Orkestar za savremenu muziku „Sveta Sofija“, Internacionalni Kvartet Violončela „Cellissimo”, Klavirski trio „Ad libitum”, Duo „Pejić” violončelo i gitara sa kojim otvara festival muzičkih umetnika Makedonije, kao i Duo violončela “Pejic-Kotevski” sa kojim pored nastupa u Makedoniji i Srbiji nastupa i u Njujorku. Osobenu pažnju pridaje savremenoj muzici tako da je već petnaest godina stalni gost Fesivala „Dani Savremene Makedonske Muzike“ kao solista ili član raznih kamernih ansambala. Od formiranja nastupa i kao član internacionalnog orkestra “No borders orchestra”.

Sa gudačkim kvartetom „Axios” posle nastupa u Makedoniji i Americi izdaje CD za prestižnu italijansku producentsku kuću RAI-Trade.

Pedagogijom se bavi već 20 godina kao profesor violončela i kamerne muzike u nižoj i srednjoj muzičkoj školi „Ilija Nikolovski –Luj” u Skoplju. Sa svojim učenicima je više puta osvajao nagrade na raznim takmičenjima. Više puta je bio član komisije za republička i državna takmičenja violončela i kamerne muzike.

Tenutno radi kao prvi violončelista orkestra „Makedonske Opere i Baleta”, stalni član Studijskog orkestra za filmsku muziku FAMES i profesor srednje muzičke škole „Ilija Nikolovski-Luj” u Skoplju.

Profesor harmonike na Konzervatorijumu „Arrigo Boito“ u Parmi, Giorgio Dellarole studirao je kod profesora Emanuele Spantaconi I Sergio Scappini i specijalizovao se za izvođenje rane muzike kod Marco Farolfi, Emilia Fadini and Luca Oberti.

Svojom koncertnom delatnošću doneo je harmoniku na veoma značajna koncertna mesta gde je nastupao širom Italije, Evrope i Kine, Afrike i Sjedinjenih Država.

Snimao je kao solista i sa kamernim ansamblima od dua do seksteta, izvodeći ranu muziku i savremene i tango repertoare.

Dellarole je premijerno izveo, između ostalih, dela Nicola Campogrande i Angelo Gilardino i često sarađuje sa muzičarima kao što su Michele Andalò, Fiorella Andriani, Luigi Attademo, Francesco Baroni, Bruno Cavallo, Francesco D’Orazio, Alessandro Ciccolini, Svetlana Fomina, Gabriele Geminiani, Luca Giardini, Kreeta-Maria Kentala, Lorenzo Micheli, Paola Nervi, Alessandro Palmeri, Rocco Parisi, Emanuele Segre, Jani Sunnarborg, Giorgio Tabacco, Alessandro Tampieri, Imbi Tarum.

Poslednjih godina se uglavnom posvetio proučavanju baroknog i klasičnog repertoara, i među prvima je skrenuo pažnju na harmoniku kao instrument u stručnim krugovima. Istovremeno, kroz svoje kurseve i majstorske radionice pokušava da među harmonikašima proširi ideju rigoroznog filološkog i stilskog istraživanja primenjenog na ranu muziku.

Za ranu muziku Delarole svira prilagođenu harmoniku koju je napravio Scandalli, naštimovanu prema Vallotti temperovanju na A415 Hz.

Borut Mori, rođen 1980. godine u Slovenj Gradcu, završio je Srednju muzičku školu u Mariboru kod profesora Andreja Lorbera. Školovanje je nastavio na Univerzitetu za muziku i vizuelne umetnosti u Gracu. Njegovi profesori su bili Džejms Krab, Geir Draugsvol i Jane Ratija. Tokom školovanja učestvovao je na mnogim takmičenjima kao solista ili član kamernih ansambala, gde je postigao odlične rezultate. 1. nagrada na republičkom takmičenju mladih muzičara u Ljubljani 1999, 1. nagrada na međunarodnom takmičenju u Puli 2005, 1. nagrada na međunarodnom takmičenju u Trstu 2005, 1. nagrada na međunarodnom takmičenju u Trstu 2006, 2. nagrada na međunarodnom takmičenju u gradu Kastelfidardo 2006, 1. nagrada na državnom takmičenju kamernih ansambala u Gracu 2006.

Po završetku studija posvetio se autorskoj muzici koju predstavlja na festivalima širom Evrope. Njegova diskografija obuhvata osam CD-ova originalne ili savremene harmonikaške muzike u različitim ansamblima. Scenu najčešće deli sa violinistom Igmarom Jenerom, sa kojim je 2010. dobio austrijsku nagradu Vorldmusic, i gitaristom Andrejom Ofakom, sa kojim je snimio CD Odjeci Drave, jedan od tri najbolja 2017. u Sloveniji.

Kao kompozitor piše muziku za pozorišta, snima za razne muzičke izvođače, a kao nastavnik predaje harmoniku na Konzervatorijumu za muziku i balet u Mariboru.

Krassimir Sterev je rođen u Bugarskoj gde je i započeo svoje muzičko obrazovanje u Plovdivu. Studije je nastavio na Univerzitetu za muziku u Gracu, kao i u Danskoj gde je bio stipendista Kraljevske danske muzičke akademije. Diplomirao je kao solista na harmonici. Na njegov muzički razvoj snažno su uticali učitelji kao što su Mogens Ellegaard, James Crabb, i Georg Schulz. Krassimir Sterev nastupa kao solista i član kamernih muzičkih formacija, ansambala i orkestara i svira na mnogim renomiranim festivalima. Njegovi angažmani uključuju nastupe u raznim pozorišnim i plesnim predstavama i projektima posebno razvijenim za decu. Krassimir Sterev je postao član Klangforum Wien 2003 godine. Radio je i sa Bečkom filharmonijom (pod vođstvom Pjera Buleza i Daniela Barenbojma), Londonskom filharmonijom i RSO Beč, sa ansamblima Kontrapunkte, musikFabrik i Ensemble Phacei, a takodje je i član Amos tria. Pored toga, Krassimir Sterev svoju pažnju usmerava na izradu posebnog repertoara za harmoniku. Mnogi kompozitori su za njega napisali nova dela – među njima Bernhard Lang, Pierluigi Billone, Bernhard Gander, Olga Neuwirth, Aureliano Cattaneo, Rebecca Saunders, Chaya Czernowin i Hannes Kerschbaumer– koje je premijerno izveo.

Tobias Stosiek je rođen u Schwerinu. Prve časove violončela dobio je u muzičkoj školi u Görlitzu od prof. Sigrid Richter. Zatim je pohađao časove prof. Inge Schreier u specijalnoj muzičkoj školi „Karl Marija fon Veber“ i na Muzičkoj akademiji u Drezdenu. Godine 1990. započeo je studije kod prof. Tobiasa Kühne na Univerzitetu za muziku i scenske umetnosti u Beču. Krajem 1998. godine dobio je jednoglasnu diplomu i počasnu nagradu Federalnog ministarsva nauke.

Dobitnik je stipendija Fondacije Alban Berg i Nemačke službe za akademsku razmenu (DAAD).

Tobias Stosiek je učestvovao na brojnim majstorskim kursevima koje su vodili Peter Leisegang, Art Noras, Daniil Schafran, Antonio Meneses, Karine Georgian, David Geringas, Frans Helmerson i Mstislav Rostropovič.

Godine 1997. dobio je prvu nagradu na 4. Međunarodnom Takmičenju Brahms ( Pörtschachu), drugu nagradu i specijalnu nagradu za najbolju interpretaciju Betovena na 36. Takmičenju Beethoven (Hradec nad Moravici), prvu nagradu na 32. Međunarodnom Instrumentalnom takmičenju (Markneukirchen), 2000. godine prvu nagradu na 5. Međunarodnom Takmičenju violončela (Liezen) i prvu nagradu na 30. Međunarodnom Takmičenju "Jeunesses Musicales" u Beogradu.

Gostovao je na mnogim festivalima (Koruško leto Ossiach, Haydn Festival Eisenstadt, Cello Fest Beograd), održao je brojne koncerte u Nemačkoj, Italiji, Grčkoj, Irskoj, Francuskoj, Poljskoj, Češkoj, Hrvatskoj, Austriji (uključujući i u Bečkom Konzerthausu i Musikvereinu) i SAD, solističke večeri i večeri kamerna muzika (često u duo sa suprugom Natašom Veljković), takođe je nastupao i kao solista sa orkestrom (Solunski simfonijski orkestar, Kamerni orkestar Evrope). Učestvuje u mnogim CD snimcima.

Tobias Stosiek je profesor na Univerzitetu za muziku i scenske umetnosti u Gracu od marta 2003. godine i redovno drži majstorske kurseve. Takođe je član žirija na nekoliko međunarodnih takmičenja kao što su „Rudolf Matz Competition“ Zagreb, „Međunarodno takmičenje Brahms“ Pörtschachu, „Međunarodno Takmičenje violončela“ Liezen, Međunarodno Takmičenje violončela „Antonio Janigro” Poreču i takmičenje violončela „Jeunesses Musicales” Beogradu.

Tobias Stosiek svira na violončelu Don Nicola Amati (Bolonja oko 1700).

Zoran Stepić rođen 1970 svoje učenje violončela započeo je u MŠ. P. Konjović (S. Isaevski), srednje muzičko obrazovanje nastavlja u SMŠ. Dr. V. Vučković (Lj. Polojac), posle završetka srednje škole upisuje se na Beogradsku Akademiju za Muziku (S. Belić) i svoje magistarske studije nastavio je na Visokoj Školi Muzike u Detmoldu (Gothard P. Poala).

Svirao je u orkestrima i raznim kamernim ansamblima u Nemačkoj (Marl Sinfoni Orchestra), Srbiji (Jeunesses Musicales, Maestri di Archi, Beogradska Filharmonija) Belgiji (Recording Movie Orchestra), Francuskoj (Chamber Orchestra de Lille). Baveći se kamernom muzikom, u klavirskom triu i Gudačkom Kvartetu, ostvaruje ogroman broj koncerata širom evrope. Na poziv Leonidasa Kavakosa 1997 godine preselio se u Grčku gde je započeo rad u Državnoj Filharmoniji Soluna, a dve godine kasnije započinje i pedagoški rad na Državnom Konzervatorijumu Soluna. Kao član klavirskog tria Dimopoulos I gudačkog kvarteta Animus pored koncertne delatnosti ostvaruje veliki broj snimaka za Grčku televiziju i radio, snimke mu je preneo i britanski BBC. Kao član ova dva kamerna ansambla ostvario je bogatu umetničku delatnost poslednjih dvadeset godina. Pisac je knjige “U Vezi sa Muzikom” (u izdanju- Izdavačka Kuća Molivi) u kojoj obradjuje učešće metaforičke analize Erica Berna i njenu primenu u predavanju muzičkog instrumenta. Na osnovu njegove knjige predaje se i predmet Nastava predavanja na državnom konzervatorijumu. Držao je master klasove na letnjim muzičkim kampovima Afithos, Sv. Nikola i Kozani. Živi i radi u Solunu.

Božidar Pejić rođen 1970 godine u Nišu. Potiče iz porodice muzičara (oba roditelja violončelisti). Svoje osnovno i srednje obrazovanje zavrašva u Školi za muzičke talente u Ćupriji i muzičkoj školi „Dr. Miloje Milojević“ u Kragujevcu u klasama prof .Relje Ćetkovića i prof . Bože Saramandića. Diplomira na Fakultetu za Muzičku Umetnost u Skoplju u klasi prof. Duške Taseske.

Nastupao je više puta kao solista sa Orkestrima Makedonske Filharmonije i Makedonske Opere i Baleta, a isto tako upečatljivi su i njegovi solistički recitali na festivalima Skopsko Leto, Jesenske muzičke svečanosti, Balkanski Forum i Kamerfest.

Kao kamerni muzičar ostvaruje značajnu karijeru sa Gudačkim Kvartetom Gajdov sa kojim u kontinuitetu od 18 godina ima više od 100 koncerata u Makedoniji i širom Evrope (Slovenija, Rumunija, Nemačka, Italija, Bugarska). Član je brojnih kamernih orkestara i sastava od kojih ističe Kamerni Orkestar MRT, Orkestar za savremenu muziku „Sveta Sofija“, Internacionalni Kvartet Violončela „Cellissimo”, Klavirski trio „Ad libitum”, Duo „Pejić” violončelo i gitara sa kojim otvara festival muzičkih umetnika Makedonije, kao i Duo violončela “Pejic-Kotevski” sa kojim pored nastupa u Makedoniji i Srbiji nastupa i u Njujorku. Osobenu pažnju pridaje savremenoj muzici tako da je već petnaest godina stalni gost Fesivala „Dani Savremene Makedonske Muzike“ kao solista ili član raznih kamernih ansambala. Od formiranja nastupa i kao član internacionalnog orkestra “No borders orchestra”.

Sa gudačkim kvartetom „Axios” posle nastupa u Makedoniji i Americi izdaje CD za prestižnu italijansku producentsku kuću RAI-Trade.

Pedagogijom se bavi već 20 godina kao profesor violončela i kamerne muzike u nižoj i srednjoj muzičkoj školi „Ilija Nikolovski –Luj” u Skoplju. Sa svojim učenicima je više puta osvajao nagrade na raznim takmičenjima. Više puta je bio član komisije za republička i državna takmičenja violončela i kamerne muzike.

Tenutno radi kao prvi violončelista orkestra „Makedonske Opere i Baleta”, stalni član Studijskog orkestra za filmsku muziku FAMES i profesor srednje muzičke škole „Ilija Nikolovski-Luj” u Skoplju.

Prof. Dr. Dragan Dautovski, etnomuzikolog, rođen je 1957. godine u selu Rusinovo -Berovo, Republika Makedonija. Zaposlen je na Fakultetu muzičke umetnosti Univerziteta „Sv. Ćirila i Metodija“ u Skoplju, gde predaje etnoorganologiju, makedonski muzički folklor, izvođačku tehniku Orfovih i narodnih instrumenata i vodi nasoku (studisku grupu) za tradicionalne instrumente. Član je Internacionalnog saveta za tradicionalnu muziku (ICTM) i internacionalne studiske grupe za muzičku arheologiju (ISGMA). Dautovski je muzičar sa velikim praktičnim iskustvom koji poznaje više od 20 različitih muzičkih instrumenata. Prof. Dautovski je umetnik “Melody for Dialogue among Civilizations“-Unesco i nastupao je na mnogim koncertima kao što su: 60 godina Unesco – Pariz - Francuska, Havana - Kuba, Carnegie Hall - Njujork, Nigerija - Afrika, Kina itd.

Međunarodno priznati umetnik Prof. Dr. Dragan Dautovski kao solista u pratnji Akademskog nacionalnog orkestra narodnih instrumenata Rusije - „Osipov“, nastupa u okviru manifestacije "Narodna muzika slovenskih naroda":

- 11. Oktobar 2009, Concert Gala, “Folk music of Slavic Peoples”, Strosbourg Convention and Conference Centre Scfweitzer Hall, France.

- 25. May, 2010, Concert Gala, Folk Music of Slavic Peoples, UNESCO Building Hall 1, Paris, France.

- 27. May, 2011, Concert Gala (Povodom praznika slovenske kulture i pismenosti) Folk Music of Slavic Peoples, concert hall - Cathedral of Christ the Savior, Moscow.

- May, 2011, Special performance in The General Assembly at United Nations Headquarters in New York.

Imajući u vidu da su tradicionalna muzika i narodni instrumenti bili neophodni u četiri decenije njegovog umetničkog poduhvata, nastupa sa mnogim grupama i ansamblima kako u zemlji tako i u inostranstvu. Komponovao je i za brojne instrumentalne i vokalne soliste, grupe, orkestre. Godine 1992. osnovao je ansambl "Mile Kolarovski", sa kojim je nastupao u Makedoniji i inostranstvu. Pored toga, ovaj ansambl je napravio mnogo snimaka za nacionalnu radio-televiziju. Posle uspeha sa tradicionalnim ansamblom "Mile Kolarovski" i učešća u stvaranju muzike za kultni film "Pre kiše", 1995. godine formira DD Sintezis (DD Synthesis), a 2000-te godine i Dragan Dautovski Quartet. Njegova glavna inspiracija je makedonski muzički folklor. Od dubine folklora, preko raznovrsne savremene muzike sa estetskim elementima i stilovima, do veoma uspešnog spoja moderne i tradicionalne muzike je njegov umetnički beleg. Prof. Dautovski je neumorni promoter makedonske muzičke kulture na brojnim festivalskim scenama u Mađarskoj, Sloveniji, Austriji, Hrvatskoj, Srbiji, Italiji, Nemačkoj, Poljskoj, Engleskoj, Japanu, Rusiji, Australiji, Izraelu, Belgiji, Americi, Kini, Holandiji itd. Njegov stvaralački opus broji preko 600 kompozicija.

Dragan Dautovski pažnju svetskoj i domaćoj javnosti privukao je i svojim ličnim, intimnim muzičkim nastupima sa najneobičnijem praistorijskom muzičkom instrumentu star 6000 godina. Radi se o keramičkoj loptastoj flauti koja potiče iz perioda srednjeg neolita, otkrivena tokom arheoloških istraživanja u blizini grada Velesa 1989 godine. On smatra da je „Praistoriski muzički instrument u sebi sačuvao svedočanstvo o božanskoj moći muzike kao najstarijeg kosmičkog jezika“. Inicijator je otvaranja odseka za narodne instrumente u srednjim muzičkim školama u Skoplju i Štipu kao i na Fakultetu muzičke umetnosti u Štipu (Univerzitet „Goce Delčev“), zatim u osnovnim muzičkim školama u Strumici, Štipu, Prilepu, Kavadarcima i drugim gradovima, gde predaju profesori koji su diplomirali u njegovoj klasi. Rastuće interesovanje studenata za tradicionalnu miziku ukazuje da prof. Dautovski u proteklih 40 godina na pedagoškom i umetničkom planu veoma uspešno aktuelizuje i promoviše umetničku vrednost makedonskog folklora.

Prof. Dr. Dragan Dautovski ima bogatu naučnu delatnost i učestvuje na velikom broju naučnih simpozijuma. Naučni radovi i istraživanja: ”Formalno-ritmičkite karakteristiki na izvornata pesna Mace Mariče”, ”Ornamentite vo tradicionalnata muzika vo R. Makedonija”, ”Tamburata vo Makedonija”, ”Kavalot vo Makedonija”. “Topčestata glinena flejta od Makedonija, praistoriski muzički instrument”.

Josip Orešković, rođen 1971. u Zagrebu, studirao mandolinu na Conservatorio di musica “Giuseppe Verdi” u Milanu, Italija, u klasi prof. Uga Orlandija. Kurs mandoline upisuje 1983. godine pri Orkestru mandolinista i gitarista GKUD “Ognjen Prica” Zagreb (danas HGGD “Sloga”) pod vodstvom prof. Darka Babića, a već sledeće godine postaje član istog orkestra u kojem još i danas aktivno deluje. S orkestrom nastupa na mnogobrojnim koncertima i festivalima u zemlji i inostranstvu na kojima orkestar osvaja mnogobrojna priznanja i nagrade od kojih treba posebno istaknuti festivale u Ferrari (Italija), Remiremontu (Francuska) te tradicionalni festival Mandolina Imota u Imotskom. Godine 2001. preuzima poziciju solista i koncertmajstora orkestra, a 2005. ponovno pokreće i volonterski vodi besplatni kurs mandoline.

Sa gitaristom Ambrozijem Puškarićem 2006. godine osniva Duo Corde s ciljem promovisanja originalne muzike za mandolinu i gitaru. Do sada je duo održao veliki broj koncerata na kojima je izuzetno dobro primljen od publike, a nastupao je i u televizijskim emisijama.

Sarađuje s Kazalištem „Komedija“ i Hrvatskom narodnim kazalištem u Zagrebu.

Autor je programa mandoline za srednje muzičke škole, a po prvi put u istoriji uvodi mandolinu kao redovni program u jednu muzičku školu u Zagrebu - Glazbenu školu Pavla Markovca.

Zadnjih 20 godina vrlo aktivno djeluje na promovisanju mandoline i mandolinske muzike u Hrvatskoj, a od juna 2008. godine preuzima funkciju predsednika Hrvatskog saveza mandolinističkih orkestara. 2011. dobija nagradu „Marinko Katunarić“ za izuzetan doprinos razvoju mandolinske muzike u Hrvatskoj.

Veljko Valentin Škorvaga je završio srednju muzičku školu V. Lisinski u Zagrebu, a na Muzičkoj akademiji u Zagrebu diplomirao je klarinet 1985. godine u klasi red. prof. art. J. Tonžetića i stekao stručni naziv Diplomirani muzičar klarinetista, profesor klarineta i Magistar muzike.

Za vreme osnovnoškolskog, srednjoškolskog i visokoškolskog obrazovanja svirao je tambure u sastavima i orkestrima i usavršavao se kod raznih pedagoga.

Na Fakultetu za muzičku umetnost u Skopju 2011. godine obranio je koncertom magistarski program „Interpretacija na tamburi“, mentor red. prof. dr. sc. Dragan Dautovski, na sveučilišnom studiju Muzička interpretacija i kompozicija i stekao stručni naziv Magistar muzičke umetnosti.

Od 1985. radio je u Muzičkoj školi Požega gde je predavao klarinet i tambure, a od 1991. postao je direktor škole koju unapređuje u srednju školu, otvara područna odeljenja, a uporedo predaje tambure do 2017. godine kada prelazi na Muzičku akademiju u Zagreb gde predaje glavni predmet tambure i metodiku nastave tambura na novootvorenom instrumentalnom studiju. Na Umetničkoj akademiji u Osijeku predaje tambure od 2010. do 2013. godine.

Umetnički direktor festivala Zlatne žice Slavonije od 1990-2000 godine, najpopularnijeg tamburaškog festivala, čiji je osnivač i idejni tvorac. Od 2014. do 2017. direktor Aurea Fest Požega.

Delovao je kao solista i kamerni muzičar u tamburaškom ansamblu te kao dirigent nekoliko tamburaških orkestara. Posebno se ističe kao dirigent i solista orkestra 100 tamburaša u Zagrebu 2006. – 2011. i kao dirigent i osnivač Tamburaške filharmonije Muzičke škole Požega od 2009 – 2014. godine.

Od petnaeste godine života redovno komponuje za razne instrumente i sastave, a najviše se ističe u delima za tamburaške orkestre i sastave od kojih su mnoge izvedene na raznim festivalima i snimljene na nosače zvuka.

Dobitnik je nagrade grada Požege za doprinos i razvoj muzičke umetnosti i Požeško slavonske županije za postignute rezultate u muzičkojj umetnosti, nagrade sa učenicima i studentima tambure na međunarodnim, državnim i regionalnim takmičenjima. 2017. godine dobio je Posebnu nagradu, a 2022. godine Nagradu za životno delo Hrvatskog društva glazbenih i plesnih pedagoga za doprinos u razvoju muzičke umetnosti u Republici Hrvatskoj.

Član žirija na međunarodnim, državnim i regionalnim takmičenjima iz tambure Bisernica i Brač, kao i redovni član Hrvatskog društva kompozitora.

Prof. Dr. Dragan Dautovski, etnomuzikolog, rođen je 1957. godine u selu Rusinovo -Berovo, Republika Makedonija. Zaposlen je na Fakultetu muzičke umetnosti Univerziteta „Sv. Ćirila i Metodija“ u Skoplju, gde predaje etnoorganologiju, makedonski muzički folklor, izvođačku tehniku Orfovih i narodnih instrumenata i vodi nasoku (studisku grupu) za tradicionalne instrumente. Član je Internacionalnog saveta za tradicionalnu muziku (ICTM) i internacionalne studiske grupe za muzičku arheologiju (ISGMA). Dautovski je muzičar sa velikim praktičnim iskustvom koji poznaje više od 20 različitih muzičkih instrumenata. Prof. Dautovski je umetnik “Melody for Dialogue among Civilizations“-Unesco i nastupao je na mnogim koncertima kao što su: 60 godina Unesco – Pariz - Francuska, Havana - Kuba, Carnegie Hall - Njujork, Nigerija - Afrika, Kina itd.

Međunarodno priznati umetnik Prof. Dr. Dragan Dautovski kao solista u pratnji Akademskog nacionalnog orkestra narodnih instrumenata Rusije - „Osipov“, nastupa u okviru manifestacije "Narodna muzika slovenskih naroda":

- 11. Oktobar 2009, Concert Gala, “Folk music of Slavic Peoples”, Strosbourg Convention and Conference Centre Scfweitzer Hall, France.

- 25. May, 2010, Concert Gala, Folk Music of Slavic Peoples, UNESCO Building Hall 1, Paris, France.

- 27. May, 2011, Concert Gala (Povodom praznika slovenske kulture i pismenosti) Folk Music of Slavic Peoples, concert hall - Cathedral of Christ the Savior, Moscow.

- May, 2011, Special performance in The General Assembly at United Nations Headquarters in New York.

Imajući u vidu da su tradicionalna muzika i narodni instrumenti bili neophodni u četiri decenije njegovog umetničkog poduhvata, nastupa sa mnogim grupama i ansamblima kako u zemlji tako i u inostranstvu. Komponovao je i za brojne instrumentalne i vokalne soliste, grupe, orkestre. Godine 1992. osnovao je ansambl "Mile Kolarovski", sa kojim je nastupao u Makedoniji i inostranstvu. Pored toga, ovaj ansambl je napravio mnogo snimaka za nacionalnu radio-televiziju. Posle uspeha sa tradicionalnim ansamblom "Mile Kolarovski" i učešća u stvaranju muzike za kultni film "Pre kiše", 1995. godine formira DD Sintezis (DD Synthesis), a 2000-te godine i Dragan Dautovski Quartet. Njegova glavna inspiracija je makedonski muzički folklor. Od dubine folklora, preko raznovrsne savremene muzike sa estetskim elementima i stilovima, do veoma uspešnog spoja moderne i tradicionalne muzike je njegov umetnički beleg. Prof. Dautovski je neumorni promoter makedonske muzičke kulture na brojnim festivalskim scenama u Mađarskoj, Sloveniji, Austriji, Hrvatskoj, Srbiji, Italiji, Nemačkoj, Poljskoj, Engleskoj, Japanu, Rusiji, Australiji, Izraelu, Belgiji, Americi, Kini, Holandiji itd. Njegov stvaralački opus broji preko 600 kompozicija.

Dragan Dautovski pažnju svetskoj i domaćoj javnosti privukao je i svojim ličnim, intimnim muzičkim nastupima sa najneobičnijem praistorijskom muzičkom instrumentu star 6000 godina. Radi se o keramičkoj loptastoj flauti koja potiče iz perioda srednjeg neolita, otkrivena tokom arheoloških istraživanja u blizini grada Velesa 1989 godine. On smatra da je „Praistoriski muzički instrument u sebi sačuvao svedočanstvo o božanskoj moći muzike kao najstarijeg kosmičkog jezika“. Inicijator je otvaranja odseka za narodne instrumente u srednjim muzičkim školama u Skoplju i Štipu kao i na Fakultetu muzičke umetnosti u Štipu (Univerzitet „Goce Delčev“), zatim u osnovnim muzičkim školama u Strumici, Štipu, Prilepu, Kavadarcima i drugim gradovima, gde predaju profesori koji su diplomirali u njegovoj klasi. Rastuće interesovanje studenata za tradicionalnu miziku ukazuje da prof. Dautovski u proteklih 40 godina na pedagoškom i umetničkom planu veoma uspešno aktuelizuje i promoviše umetničku vrednost makedonskog folklora.

Prof. Dr. Dragan Dautovski ima bogatu naučnu delatnost i učestvuje na velikom broju naučnih simpozijuma. Naučni radovi i istraživanja: ”Formalno-ritmičkite karakteristiki na izvornata pesna Mace Mariče”, ”Ornamentite vo tradicionalnata muzika vo R. Makedonija”, ”Tamburata vo Makedonija”, ”Kavalot vo Makedonija”. “Topčestata glinena flejta od Makedonija, praistoriski muzički instrument”.

Josip Orešković, rođen 1971. u Zagrebu, studirao mandolinu na Conservatorio di musica “Giuseppe Verdi” u Milanu, Italija, u klasi prof. Uga Orlandija. Kurs mandoline upisuje 1983. godine pri Orkestru mandolinista i gitarista GKUD “Ognjen Prica” Zagreb (danas HGGD “Sloga”) pod vodstvom prof. Darka Babića, a već sledeće godine postaje član istog orkestra u kojem još i danas aktivno deluje. S orkestrom nastupa na mnogobrojnim koncertima i festivalima u zemlji i inostranstvu na kojima orkestar osvaja mnogobrojna priznanja i nagrade od kojih treba posebno istaknuti festivale u Ferrari (Italija), Remiremontu (Francuska) te tradicionalni festival Mandolina Imota u Imotskom. Godine 2001. preuzima poziciju solista i koncertmajstora orkestra, a 2005. ponovno pokreće i volonterski vodi besplatni kurs mandoline.

Sa gitaristom Ambrozijem Puškarićem 2006. godine osniva Duo Corde s ciljem promovisanja originalne muzike za mandolinu i gitaru. Do sada je duo održao veliki broj koncerata na kojima je izuzetno dobro primljen od publike, a nastupao je i u televizijskim emisijama.

Sarađuje s Kazalištem „Komedija“ i Hrvatskom narodnim kazalištem u Zagrebu.

Autor je programa mandoline za srednje muzičke škole, a po prvi put u istoriji uvodi mandolinu kao redovni program u jednu muzičku školu u Zagrebu - Glazbenu školu Pavla Markovca.

Zadnjih 20 godina vrlo aktivno djeluje na promovisanju mandoline i mandolinske muzike u Hrvatskoj, a od juna 2008. godine preuzima funkciju predsednika Hrvatskog saveza mandolinističkih orkestara. 2011. dobija nagradu „Marinko Katunarić“ za izuzetan doprinos razvoju mandolinske muzike u Hrvatskoj.

Veljko Valentin Škorvaga je završio srednju muzičku školu V. Lisinski u Zagrebu, a na Muzičkoj akademiji u Zagrebu diplomirao je klarinet 1985. godine u klasi red. prof. art. J. Tonžetića i stekao stručni naziv Diplomirani muzičar klarinetista, profesor klarineta i Magistar muzike.

Za vreme osnovnoškolskog, srednjoškolskog i visokoškolskog obrazovanja svirao je tambure u sastavima i orkestrima i usavršavao se kod raznih pedagoga.

Na Fakultetu za muzičku umetnost u Skopju 2011. godine obranio je koncertom magistarski program „Interpretacija na tamburi“, mentor red. prof. dr. sc. Dragan Dautovski, na sveučilišnom studiju Muzička interpretacija i kompozicija i stekao stručni naziv Magistar muzičke umetnosti.

Od 1985. radio je u Muzičkoj školi Požega gde je predavao klarinet i tambure, a od 1991. postao je direktor škole koju unapređuje u srednju školu, otvara područna odeljenja, a uporedo predaje tambure do 2017. godine kada prelazi na Muzičku akademiju u Zagreb gde predaje glavni predmet tambure i metodiku nastave tambura na novootvorenom instrumentalnom studiju. Na Umetničkoj akademiji u Osijeku predaje tambure od 2010. do 2013. godine.

Umetnički direktor festivala Zlatne žice Slavonije od 1990-2000 godine, najpopularnijeg tamburaškog festivala, čiji je osnivač i idejni tvorac. Od 2014. do 2017. direktor Aurea Fest Požega.

Delovao je kao solista i kamerni muzičar u tamburaškom ansamblu te kao dirigent nekoliko tamburaških orkestara. Posebno se ističe kao dirigent i solista orkestra 100 tamburaša u Zagrebu 2006. – 2011. i kao dirigent i osnivač Tamburaške filharmonije Muzičke škole Požega od 2009 – 2014. godine.

Od petnaeste godine života redovno komponuje za razne instrumente i sastave, a najviše se ističe u delima za tamburaške orkestre i sastave od kojih su mnoge izvedene na raznim festivalima i snimljene na nosače zvuka.

Dobitnik je nagrade grada Požege za doprinos i razvoj muzičke umetnosti i Požeško slavonske županije za postignute rezultate u muzičkojj umetnosti, nagrade sa učenicima i studentima tambure na međunarodnim, državnim i regionalnim takmičenjima. 2017. godine dobio je Posebnu nagradu, a 2022. godine Nagradu za životno delo Hrvatskog društva glazbenih i plesnih pedagoga za doprinos u razvoju muzičke umetnosti u Republici Hrvatskoj.

Član žirija na međunarodnim, državnim i regionalnim takmičenjima iz tambure Bisernica i Brač, kao i redovni član Hrvatskog društva kompozitora.

Danka Nikolić je rođena u Beogradu. Po završetku srednje Muzičke škole Mokranjac, u klasi prof. Tomislava Miloševića, studije viole završila je na Univerzitetu Mocarteum u Salcburgu (Universität Mozarteum Salzburg), u klasi prof. Tomasa Ribla (Thomas Riebl), gde je za vreme studija bila angažovana i kao asistent svog profesora, kao i na Muzičkoj Akademiji u Hamburgu (Hochschule für Musik und Theater Hamburg), u klasi prof. Tomasa Zeldica (Thomas Selditz). Redovno nastupa kao solista i u okviru kamernih ansambala na internacionalnim festivalima. Član je Kamerate Salcburg (Camerata Salzburg), solo-viola Nemačke Kamerne Akademije Nojs (Deutsche Kammerakademie Neuss), a redovno nastupa i sa orekstrima kao što su Evropski Kamerni Orkestar (Chamber Orchestra of Europe), Baltazar-Nojman Ansambl (Balthasar-Neumann Ensemble) i kao solo-viola Kamernog Orkestra Bazela (Kammerorchester Basel), Kamernog Orkestra Pariza (Orchestre de Chambre de Paris), Kamerne Akademije Potsdam (Kammerakademie Potsdam), Ansambla Hofkapele Minhen (Hofkapelle München) i Ansambla Zefiro (Ensemble Zefiro). Nastupala je sa renomiranim muzučarima kao što su Eliot Fisk, Štefan Šili (Stefan Schilli), Huan Dijego Flores (Juan Diego Florez), Alfredo Bernardini, Lukas Hagen, Reno Kapuson (Renaud Capucon) i Kvartet Minget (Minguet Quartett). Veliku pažnju posvećuje i istorijskoj izvođačkoj praksi i svira redovno baroknu violu i violu d´amore.

Osnivač je i umetnički direktor Internacionalnog Festivala kamerne muzike Isla Cristina u Španiji („Festival Internacional de música de cámara de Isla Cristina“).

Uroš Lapčević (Beograd, 1978) je diplomirao violu na Muzičkoj akademiji u Cetinju u klasama profesora Petra Ivanovića i Pante Veličkovića. Master akademske studije je završio u klasi profesora Tomislava Miloševića na Fakultetu umetnosti Univerziteta u Prištini - Zvečan. Tokom školovanja je bio dobitnik prvih nagrada na Republičkom i Saveznom takmičenju SR Jugoslavije. Kao aktivan učesnik se usavršavao na mnogim majstorskim kursevima od kojih se izdvaja master klas kod profesora Petera Langartnera (Austrija). U periodu od 2011 do 2012. godine bio je angažovan kao asistent u nastavi na katedri za violu Muzičke akademije u Cetinju. Od samog početka profesionalne karijere najviše je bio uključen u projekte sa simfonijskim orkestrima i kamernim ansamblima. Ostvario je umetničku saradnju sa beogradskim simfonijskim orkestrima "Stanislav Binički" i RTS, zatim sa Međunarodnim omladinskim orkestrom Jugoistočne Evrope, kao i sa mnogim stranim i domaćim kamernim ansamblima od kojih se ističe rad u "Quarteto Montenegro" sa kojim je ostvario brojne nastupe i koncerte u zemlji i inostranstvu. Od 2014. godine je vođa viola Orkestra "Operosa" na Festivalu klasične muzike i opere. Kao solista je premijerno izveo Koncertnu rapsodiju za violu i orkestar Bohuslava Martinua sa Crnogorskim simfonijskim orkestrom u dvorani Narodnog pozorišta u Podgorici, kao i Bahov Brandemburški koncert br. 6 sa eminentnim violistom Mišom Berkutom. Od osnivanja Crnogorskog simfonijskog orkestra 2007. godine je zaposlen na mestu vođe grupe viola.

Maja Rome je bila solo violistkinja Slovenačke filharmonije od 2006. do 2020. godine. U letnjem semestru 2019/2020. preuzima redovno mesto predavača na Muzičkoj akademiji u Ljubljani.

Diplomirala je Summa Cum Laude na Muzičkoj akademiji u Ljubljani u klasi Mileta Kosija i postdiplomske studije kod Diemuta Poppena na Hochschule fur Musik u Detmoldu. Tokom studija pohađala je i seminare koje su vodili Hariolf Schlichtig, Wolfram Christ, Mile Kosi.

Dobitnica je studentske Prešernove nagrade i „Kristalnog grba“ grada Celja za umetnička dostignuća tokom studija. Kao solo violista Slovenačke filharmonije sarađivala je sa mnogim renomiranim muzičarima kao što su Sir Neville Marriner, Charles Dutoit, Andres Orozco Estrada, Marko Letonja, Julian Rachlin,... Kao solista ili član Kamernog gudačkog orkestra Slovenske filharmonije nastupala je na mnogim festivalima (Festival Ljubljana, Sozvočje svetov,

Slowind Festival, Festival Maribor, Ohrid Summer Festival, Bienale Zagreb...) i imala priliku da svira kamernu muziku sa muzičarima kao što su Dmitri Sitkovetski, Sreten Krstić, Andreas Janke, Primož Novšak, članovima Australijskog kamernog Orkestra.

Veliku pažnju posvećuje i slovenačkoj savremenoj muzici. Član je ansambla MD7 i redovno premijerno izvodi nova dela za violu solo.

Diana Grubišić Ćiković je rođena u Rijeci gde završava osnovnu i srednju muzičku školu Ivana Matetića Ronjgova (smer klavir, u klasi prof. Sonje Pavletić). Istovremeno pohađa osnovnu i srednju muzičku školu za harfu u Ljubljani. Studije klavira završila je 1988. godine na Muzičkoj akademiji u Zagrebu u klasi prof. Marije Gvozdić Horvat. Studije harfe završila je 1994. godine na Akademiji za glasbo u Ljubljani, u klasi prof. Rude Ravnik Kosi. Usavršavala se na majstorskim seminarima kod uglednih pedagoga, prof. Catherine Michel (Francuska) i prof. Patrizie Tassini (Italija). Postdiplomske studije harfe završila je na Visokoj školi za glazbenu umjetnost "Ino Mirković" u Lovranu, u klasi prof. Irine Petrovne Pašinskaje (Moskva /Rusija). Održala je brojne solističke i kamerne koncerte u zemlji i inostranstvu te nastupala kao solista uz pratnju Orkestra Opere Hrvatskog Narodnog kazališta Ivana pl. Zajca u Rijeci, Slovenačke filharmonije, Dubrovačkog simfonijskog orkestra, Simfonijskog orkestra HRT-a, Varaždinskog kamernog orkestra, Riječkog kamernog orkestra, Zadarskog kamernog orkestra, Hrvatskog kamernog orkestra, ansambla “Cantus” i Mađarskog simfonijskog orkestra " Danubia".

Posljednjih godina imala je nekoliko zapaženih solističkih nastupa uz pratnju orkestra: 2015.g. u Zagrebu (HGZ) praizvela je “Liru”, Koncert za harfu i gudački orkestar Zorana Novačića. 2017. je isti koncert izvela na pozornici HNK Ivana pl. Zajca u Rijeci, uz pratnju gudačkog orkestra istoimenog teatra.

2016. je uz pratnju Orkestra Opere HNK Ivana pl. Zajca iz Rijeke izvela gitaristički “Concierto de Aranjuez” u Rodrigovoj i Zabaletinoj obradi za harfu.

2017. je na Dubrovačkim ljetnim igrama zajedno s flautistkinjom Tamarom Coha Mandić izvela Mozartov Koncert za flautu ,harfu i orkestar u C-duru, K.299 (Dubrovački simfonijski orkestar, dirigent Richard Rosenberg)

2018. je u Velikoj dvorani Lisinski zajedno s Tamarom Coha Mandić i Ivanom Kuljerić izvela Papandopulovu Koncertantnu muziku za flautu, harfu i vibrafon (Simfonijski orkestar HRT-a, dirigent Miran Vaupotić).

Osim solistički, nastupa u raznim kamernim sastavima (sa sestrom violinistkinjom Teom Grubišić, sa flautistkinjom Tamarom Coha Mandić, ćerkom harfistkinjom Veronikom Ćiković i dr.)

Snimila je nekoliko nosača zvuka: solo “Harfosfera” (Croatia records,2007.),

"Slow motion" (Croatia records,2008.) i “I colori” (Cantus, 2021.) u suradnji sa flautisticom Tamarom Coha Mandić, “L’Heure Exquise”(Croatia records,2020.) u suradnji sa sopranom Miljenkom Grđan.

Više od 22 godine bila je u stalnom angažmanu kao solo harfistkinja orkestra Opere HNK Ivana pl Zajca u Rijeci, a čitavo vrijeme sarađuje sa gotovo svim orkestrima u Hrvatskoj i Sloveniji.

Od 2002. kao docent, a od 2021.kao redovni profesor predaje harfu na Muzičkoj akademiji Sveučilišta u Zagrebu. 

Redovna je članica žirija na domaćim i inostranim harfističkim takmičenjima i voditeljica međunarodnih harfističkih seminara.

Branka Pajović rođena je u Baru, Crna Gora. Osnovno i srednje muzičko obrazovanje stekla je u muzičkoj školi “Mokranjac” u Beogradu, u klasi prof. Ljiljane Nestorovske. Posle studija na FMU u klasi prof. Milice Barić, zahvaljujući stipendijama koje je dobila od Royal Northern College of Music i Royal Welsh College of Music & Drama, Branka nastavlja studije u Mančesteru, u klasi prof. Frank Sternefelda, a zatim i u Kardifu u klasi prof. Caryl Thomas, gde završava postdiplomske studije sa najvišom ocenom.

Tokom studija u Beogradu, Branka je angažovana kao harfista u Operi Srpskog Narodnog Pozorišta u Novom Sadu i Beogradu. Kao dobitnik nagrada imala je brojne solo nastupe u Srbiji, a kasnije i inostranstvu. Imala je više gostovanja na RTS, Pink Televiziji i N1.

Po završetku studija u Kardifu, Branka je provela jedno vreme na Tajlandu, kao profesor harfe u Tamnak Prathom Harp Centre. Takođe je bila profesor harfe u osnovnim i srednjim školama u Velsu i Engleskoj, a imala je i svoj studio za privatne časove.

Ljubav prema keltskoj harfi javlja se tokom studija u Velikoj Britaniji. Branka je imala prilike da upozna sjajne harfiste iz Škotske, Irske i Velsa koji su joj dali inspiraciju da se upozna sa novim melodijama, da improvizuje, eksperimentiše i da u svom repertoaru spoji elemente folk muzike različitih zemalja, čak i onih u kojima harfa nije tradicionalni instrument.

Dobitnik je jedne od nagrada na Međunarodnom takmičenju tradicionalne muzike u Velsu (Caernarfon International Harp Festival, Wales, UK) gde je po prvi put svirala tradicionalne balkanske melodije, a nastupala je i na Beogradskom Međunarodnom Festivalu Harfe, Zagrebačkom Harfističkom Festivalu, Evropskom Simpozijumu Harfe u Kardifu, festivalima u Velsu i Engleskoj, kao i na Camac Celtic Harp Trophy, Lorient, gde je dobila specijalno priznanje žirija.

Po povratku u Crnu Goru, Branka je imala brojne nastupe kao honorarni saradnik u Crnogorskom Simfonijskom Orkestru, a nastupala je i na Wild Beauty Art Festivalu, u sklopu Kotor Art Festivala.

Njena knjiga “Tales of the River Danube” sa aranžmanima narodnih melodija iz Srbije izdata je u Velsu 2008 (Alaw Music).

Slovenačka harfistkinja Naja Mohorič je međunarodno priznata po svom talentu, inteligenciji, posvećenosti i istinskom entuzijazmu za svoju profesiju.

Izvođenje solističkih koncerata i pričanje muzičkih priča kroz svoju muziku njena je velika strast – njeni projekti su ugledali svetlo na Festivalima Lent, Glasbena Mladina Slovenije, Imago Sloveniae, Festival Ljubljana (Slovenija), JazzMI (Italija), Rio de Janeiro Harp Festival (Brazil) , Escola Superior de Musica de Lisboa (Portugal). Naja često sarađuje sa raznim orkestrima u zemlji i inostranstvu (SNG Opera i balet Orkestar Ljubljana, Orchestra Brianzaclassica, Filharmonija NOVA, između ostalih), a kao solista izvela je Koncert za harfu op.25 Alberta Ginastere sa Slovenačkom filharmonijom pod dirigentskom palicom Samuel Burstin u januaru 2022. godine. Zaljubljenik u kamernu muziku, Naja Mohorič je deo dua EUNOIA (sa flautistkinjom Barbarom Spital) i dua SONABILIS (sa violistkinjom Majom Zupin). Kako bi obogatila repertoar harfe, Naja Mohorič strastveno radi sa kompozitorima. Svoju kompoziciju posvetili su joj P. Coggiola, T. Slakan i G. Muženič.

Naja Mohorič je svoje muzičko obrazovanje započela u Muzičkoj školi Fran Korun u Koželjskom Velenju. Diplomirala je (BMus) na Civica Scuola di Musica Claudio Abbado u Milanu i magistrirala muziku (MMus) sa pohvalama na Muzičkoj akademiji u Ljubljani. Naja je studirala kod profesora Dalibora Bernatovića, Mojce Zlobko Vajgl i dr Irine Zing. Međunarodna Summer HarpMasters Akademija odigrala je značajnu ulogu u njenom profesionalnom i ličnom razvoju, a tamo je usavršila svoje veštine sa svetski poznatim harfistima. Naja je dobitnica više međunarodnih takmičenja harfe u Sloveniji, Italiji i Srbiji.

Naja Mohorič je profesor harfe u Muzičkoj školi Fran Korun Koželjski Velenje i Muzičkoj školi Nazarje. Kao posvećeni profesionalac, Naja Mohoric služi međunarodnoj harfističkoj zajednici – ona je izvršna direktorka HarpMasters Akademije i Festivala i kopredsednik Slovenačke harfističke asocijacije.

Diana Grubišić Ćiković je rođena u Rijeci gde završava osnovnu i srednju muzičku školu Ivana Matetića Ronjgova (smer klavir, u klasi prof. Sonje Pavletić). Istovremeno pohađa osnovnu i srednju muzičku školu za harfu u Ljubljani. Studije klavira završila je 1988. godine na Muzičkoj akademiji u Zagrebu u klasi prof. Marije Gvozdić Horvat. Studije harfe završila je 1994. godine na Akademiji za glasbo u Ljubljani, u klasi prof. Rude Ravnik Kosi. Usavršavala se na majstorskim seminarima kod uglednih pedagoga, prof. Catherine Michel (Francuska) i prof. Patrizie Tassini (Italija). Postdiplomske studije harfe završila je na Visokoj školi za glazbenu umjetnost "Ino Mirković" u Lovranu, u klasi prof. Irine Petrovne Pašinskaje (Moskva /Rusija). Održala je brojne solističke i kamerne koncerte u zemlji i inostranstvu te nastupala kao solista uz pratnju Orkestra Opere Hrvatskog Narodnog kazališta Ivana pl. Zajca u Rijeci, Slovenačke filharmonije, Dubrovačkog simfonijskog orkestra, Simfonijskog orkestra HRT-a, Varaždinskog kamernog orkestra, Riječkog kamernog orkestra, Zadarskog kamernog orkestra, Hrvatskog kamernog orkestra, ansambla “Cantus” i Mađarskog simfonijskog orkestra " Danubia".

Posljednjih godina imala je nekoliko zapaženih solističkih nastupa uz pratnju orkestra: 2015.g. u Zagrebu (HGZ) praizvela je “Liru”, Koncert za harfu i gudački orkestar Zorana Novačića. 2017. je isti koncert izvela na pozornici HNK Ivana pl. Zajca u Rijeci, uz pratnju gudačkog orkestra istoimenog teatra.

2016. je uz pratnju Orkestra Opere HNK Ivana pl. Zajca iz Rijeke izvela gitaristički “Concierto de Aranjuez” u Rodrigovoj i Zabaletinoj obradi za harfu.

2017. je na Dubrovačkim ljetnim igrama zajedno s flautistkinjom Tamarom Coha Mandić izvela Mozartov Koncert za flautu ,harfu i orkestar u C-duru, K.299 (Dubrovački simfonijski orkestar, dirigent Richard Rosenberg)

2018. je u Velikoj dvorani Lisinski zajedno s Tamarom Coha Mandić i Ivanom Kuljerić izvela Papandopulovu Koncertantnu muziku za flautu, harfu i vibrafon (Simfonijski orkestar HRT-a, dirigent Miran Vaupotić).

Osim solistički, nastupa u raznim kamernim sastavima (sa sestrom violinistkinjom Teom Grubišić, sa flautistkinjom Tamarom Coha Mandić, ćerkom harfistkinjom Veronikom Ćiković i dr.)

Snimila je nekoliko nosača zvuka: solo “Harfosfera” (Croatia records,2007.),

"Slow motion" (Croatia records,2008.) i “I colori” (Cantus, 2021.) u suradnji sa flautisticom Tamarom Coha Mandić, “L’Heure Exquise”(Croatia records,2020.) u suradnji sa sopranom Miljenkom Grđan.

Više od 22 godine bila je u stalnom angažmanu kao solo harfistkinja orkestra Opere HNK Ivana pl Zajca u Rijeci, a čitavo vrijeme sarađuje sa gotovo svim orkestrima u Hrvatskoj i Sloveniji.

Od 2002. kao docent, a od 2021.kao redovni profesor predaje harfu na Muzičkoj akademiji Sveučilišta u Zagrebu. 

Redovna je članica žirija na domaćim i inostranim harfističkim takmičenjima i voditeljica međunarodnih harfističkih seminara.

Branka Pajović rođena je u Baru, Crna Gora. Osnovno i srednje muzičko obrazovanje stekla je u muzičkoj školi “Mokranjac” u Beogradu, u klasi prof. Ljiljane Nestorovske. Posle studija na FMU u klasi prof. Milice Barić, zahvaljujući stipendijama koje je dobila od Royal Northern College of Music i Royal Welsh College of Music & Drama, Branka nastavlja studije u Mančesteru, u klasi prof. Frank Sternefelda, a zatim i u Kardifu u klasi prof. Caryl Thomas, gde završava postdiplomske studije sa najvišom ocenom.

Tokom studija u Beogradu, Branka je angažovana kao harfista u Operi Srpskog Narodnog Pozorišta u Novom Sadu i Beogradu. Kao dobitnik nagrada imala je brojne solo nastupe u Srbiji, a kasnije i inostranstvu. Imala je više gostovanja na RTS, Pink Televiziji i N1.

Po završetku studija u Kardifu, Branka je provela jedno vreme na Tajlandu, kao profesor harfe u Tamnak Prathom Harp Centre. Takođe je bila profesor harfe u osnovnim i srednjim školama u Velsu i Engleskoj, a imala je i svoj studio za privatne časove.

Ljubav prema keltskoj harfi javlja se tokom studija u Velikoj Britaniji. Branka je imala prilike da upozna sjajne harfiste iz Škotske, Irske i Velsa koji su joj dali inspiraciju da se upozna sa novim melodijama, da improvizuje, eksperimentiše i da u svom repertoaru spoji elemente folk muzike različitih zemalja, čak i onih u kojima harfa nije tradicionalni instrument.

Dobitnik je jedne od nagrada na Međunarodnom takmičenju tradicionalne muzike u Velsu (Caernarfon International Harp Festival, Wales, UK) gde je po prvi put svirala tradicionalne balkanske melodije, a nastupala je i na Beogradskom Međunarodnom Festivalu Harfe, Zagrebačkom Harfističkom Festivalu, Evropskom Simpozijumu Harfe u Kardifu, festivalima u Velsu i Engleskoj, kao i na Camac Celtic Harp Trophy, Lorient, gde je dobila specijalno priznanje žirija.

Po povratku u Crnu Goru, Branka je imala brojne nastupe kao honorarni saradnik u Crnogorskom Simfonijskom Orkestru, a nastupala je i na Wild Beauty Art Festivalu, u sklopu Kotor Art Festivala.

Njena knjiga “Tales of the River Danube” sa aranžmanima narodnih melodija iz Srbije izdata je u Velsu 2008 (Alaw Music).

Slovenačka harfistkinja Naja Mohorič je međunarodno priznata po svom talentu, inteligenciji, posvećenosti i istinskom entuzijazmu za svoju profesiju.

Izvođenje solističkih koncerata i pričanje muzičkih priča kroz svoju muziku njena je velika strast – njeni projekti su ugledali svetlo na Festivalima Lent, Glasbena Mladina Slovenije, Imago Sloveniae, Festival Ljubljana (Slovenija), JazzMI (Italija), Rio de Janeiro Harp Festival (Brazil) , Escola Superior de Musica de Lisboa (Portugal). Naja često sarađuje sa raznim orkestrima u zemlji i inostranstvu (SNG Opera i balet Orkestar Ljubljana, Orchestra Brianzaclassica, Filharmonija NOVA, između ostalih), a kao solista izvela je Koncert za harfu op.25 Alberta Ginastere sa Slovenačkom filharmonijom pod dirigentskom palicom Samuel Burstin u januaru 2022. godine. Zaljubljenik u kamernu muziku, Naja Mohorič je deo dua EUNOIA (sa flautistkinjom Barbarom Spital) i dua SONABILIS (sa violistkinjom Majom Zupin). Kako bi obogatila repertoar harfe, Naja Mohorič strastveno radi sa kompozitorima. Svoju kompoziciju posvetili su joj P. Coggiola, T. Slakan i G. Muženič.

Naja Mohorič je svoje muzičko obrazovanje započela u Muzičkoj školi Fran Korun u Koželjskom Velenju. Diplomirala je (BMus) na Civica Scuola di Musica Claudio Abbado u Milanu i magistrirala muziku (MMus) sa pohvalama na Muzičkoj akademiji u Ljubljani. Naja je studirala kod profesora Dalibora Bernatovića, Mojce Zlobko Vajgl i dr Irine Zing. Međunarodna Summer HarpMasters Akademija odigrala je značajnu ulogu u njenom profesionalnom i ličnom razvoju, a tamo je usavršila svoje veštine sa svetski poznatim harfistima. Naja je dobitnica više međunarodnih takmičenja harfe u Sloveniji, Italiji i Srbiji.

Naja Mohorič je profesor harfe u Muzičkoj školi Fran Korun Koželjski Velenje i Muzičkoj školi Nazarje. Kao posvećeni profesionalac, Naja Mohoric služi međunarodnoj harfističkoj zajednici – ona je izvršna direktorka HarpMasters Akademije i Festivala i kopredsednik Slovenačke harfističke asocijacije.

Nakon učenja violine kod prof. Cirila Veroneka u Srednjoj muzičkoj školi u Ljubljani, Tatjana Špragar je nastavila studije violine u Kelnu na Städt Hochschulle für Musik. Diplomirala je 1988. godine u klasi prof. Gorjan Košute. Tokom studija snimala je za RTV Slovenije i sarađivala sa nekoliko kamernih orkestara iz Nemačke. Svoje sviranje usavršavala je na brojnim majstorskim kursevima u Sloveniji i inostranstvu. Bila je članica Simfonijskog orkestra RTV Slovenije i članica kamernog orkestra Camerata Labacensis. Devedesetih godina prošlog veka snimila je nekoliko CD-a sa muzikom slovenačkih kompozitora. Istovremeno je bila i profesor violine u Muzičkoj školi Ljubljana Vič – Rudnik. Od 2009. godine predaje violinu na Konzervatorijumu za muziku i balet Ljubljana. Njeni učenici nastavili su svoje studije na Muzičkoj akademiji u Ljubljani i mnogim drugim evropskim gradovima (u Klagenfurtu i Gracu, Austrija; u Amsterdamu, Holandija; u Berlinu, Nemačka; u Briselu, Belgija) i osvajali su brojne nagrade na takmičenjima u i van Slovenije. Vodila je majstorske kurseve u Sloveniji, Austriji i Hrvatskoj. Bila je i član međunarodnih muzičkih žirija.

Hanna Melnyk je profesor violine na Prayner konzervatorijumu za muziku i dramske umetnosti u Beču. Redovno održava majstorske kurseve u Austriji, Nemačkoj, Srbiji i drugim zemljama. Među njima: Međunarodni muzički festivali "Allegro Vivo" i "Wienerwald" u Donjoj Austriji.

Član žirija Republičkog takmičenja violinista u Srbiji, Međunarodnog foruma „Muzički performans i pedagogija” Evropa od 2007 godine i Međunarodnog muzičkog festivala „Wiener Sterne”.

Koncertna aktivnost u okviru „Prvog ruskog muzičkog salona“ u Austriji i prva violina u klezmerskom ansamblu „Šalom Alajhem“.

Nakon što je diplomirala na Nacionalnoj muzičkoj akademiji Ukrajine po imenu P. I. Čajkovskog, predavala je na Kijevskom muzičkom institutu po imenu R. M. Glier (KIM), u školi za darovitu decu Horreum Margi i Kosta Manojlović u Srbiji, u muzičkoj školi Jehuda Halevi i Konzervatorijumu Prayner u Austriji.

Myroslava Kotorovych rođena je u muzičkoj porodici izvanrednog violiniste Bohodara Kotoroviča i harfistkinje Natalie Kmet. Završila je Muzičku školu Lisenko u Kijevu i Ukrajinsku Nacionalnu muzičku akademiju Čajkovski. Svoju desetogodišnju koncertnu karijeru kao člana kamernog orkestra Kremerata Baltica maestra Gidona Kremera, Myroslava smatra svojim „praktičnim evropskim konzervatorijumom“. Od 2001. godine predaje violinu na Nacionalnoj muzičkoj akademiji Ukrajine Čajkovski gde je bila i asistent u klasi legendarnog profesora Bohodara Kotorovycha, ali i predavač sa sopstvenom klasom. Istovremeno je dvanaest godina bila solista i koncertmajstor, kao i zamenik umetničkog direktora nacionalnog kamernog ansambla „Kijevski solisti“. 2013. godine, u nastojanju da podeli sopstvena izvođačka iskustva, violinistkinja je okupila talentovane mlade muzičare kako bi osnovala kamerni ansambl ARTEKHATTA. Jedno od najnovijih dostignuća ansambla je snimanje jedinstvenog projekta Diabelli Today koji je naručila kuća Betoven u Bonu u oktobru 2022. Trenutno je Myroslava Kotorovych zaslužna umetnica Ukrajine, vanredni profesor violine na Nacionalnoj muzičkoj akademiji Ukrajine Čajkovski, član žirija domaćih i međunarodnih takmičenja od kojih posebno izdvaja Međunarodno takmičenje violista Tibor Junior (Sion, 2018). Myroslava je takođe jedan od organizatora sveukrajinskog takmičenja violinista nazvanog po njenom slavnom ocu Bohodaru Kotorovychu.

Orfej Simić  počeo je da uči violinu sa šest godina u rodnom Mostaru. Nakon završetka niže muzičke škole provodi dve godine u Školi za muzičke talente u Ćupriji u klasi profesora Ljubivoja Nikolića. Dalje školovanje nastavlja u muzičkoj školi "Mokranjac" u Beogradu, koju 1982. godine završava u klasi istog profesora. Za vreme školovanja osvojio je četiri prve nagrade na republičkim i dve prve nagrade na saveznim takmičenjima u bivšoj Jugoslaviji. Nastupa  na koncertima i festivalima kao što su "Mokranjčevi dani" u Negotinu, "Franjo Krežma" u Osijeku i mnogim drugim. Iste godine polaže prijemni ispit na Muzičkoj akademiju u Beogradu kao najbolji u svojoj generaciji, ali ipak odlazi na studije violine u Moskvu na poznati konzervatorijum "Čajkovski", gde u klasi profesora i violinskog virtuoza Marine Jašvili ostaje sedam godina. Godine 1987. osvaja prvu nagradu na međunarodnom takmičenju studenata u Moskvi kao i nagradu za najbolje izvođenje ruske muzike. Konzervatorijum završava 1989. odličnim uspehom i dobija diplomu u disciplinama; violina (prof. Marina Jašvili), kamerna muzika (prof. Mark Milman), gudački kvartet (prof. Rafael Davidian) kao i violinska pedagogija (prof. Vladimir Grigorjev).

1993. godine dobija stipendiju od Eastern Trust fondacije za poslediplomske studije na Guildhall School of Music u Londonu u klasi profesora Dejvida Takena. U isto vreme ima ugovor na dve godine sa Londonskim simfonijskim orkestrom a takođe sarađuje i sa kamernim orkestrima kao što su "Accademy of St. Martin in the Fields" i "Barbican Virtuosi".

Kao solista Orfej Simić je nastupao sa Beogradskom filharmonijom, orkestrom radio-televizije Srbije, Kärntner Simfonieorchester-om, Slovačkim kamernim orkestrom, simfonijskim orkestrom Manile (Filipini), simfonijskim orkestrom "Savaria" (Mađarska)  Novosibirskim kamernim orkestrom, Mostarskim simfonijskim orkestrom, kamernim orkestrom "Sveti Djordje" i dr.

Nastupao je u svim bivšim jugoslovenskim republikama, kao i u Austriji, Francuskoj, Nemačkoj, Velikoj Britaniji, Rusiji (SSSR-u), Bugarskoj, Mađarskoj, Španiji, Filipinima, Slovačkoj i Švajcarskoj.

Koncertmajstor je kamernog ansambla "Gustav Mahler" u Klagenfurtu a redovno nastupa na koncertima i festivalima sa klavirskim triom "Phonos" kao i gudačkim triom "Armonia".

Već dvadeset godina se bavi  pedagoškim radom. Redovno održava i majstorske kurseve a član je žirija na medjunarodnom takmičenju za violinu "Johannes Brahms" u Pörtschach-u (Austrija).

Živi u Klagenfurtu i radi kao zamenik koncertmajstora u Kärntner Sinfonieorchester -u.

Profesor violinista Vasilij Meljnikov studirao je na Muzičkoj akademiji u Minsku kod violinistkinje Olge Parhomenko, jedne od poznatih ruskih profesora, učenice čuvenog David Ojstraha. Tu je sa odlikom završio i postdiplomske studije sa dva solo resitala i odbranom postdiplomskog rada. Usavršavao se na Konzervatorijumu Petar Ilič Čajkovski u Moskvi kod profesora I. Bezrodne i B. Belenjka.

Nastavničku karijeru započeo je kao profesor u specijalnoj srednjoj školi za izuzetne muzičke talente i predavao kao asistent na Muzičkoj akademiji u Minsku, istovremeno je bio član Državnog kamernog orkestra Belorusije sa kojim je koncertirao u zemljama bivšeg Sovjetskog Saveza i drugim zemljama u Evropi.

Od 1990. godine radi kao nastavnik i umetnik u Sloveniji. Kao solista i član kamernih ansambala nastupao je na mnogim značajnim koncertnim scenama, koncertnim ciklusima i festivalima u Sloveniji i inostranstvu. Godine 1997. osvojio je prvu nagradu na međunarodnom takmičenju Vienna Modern Masters u Beču. Dve godine je bio član gudačkog kvarteta Camerata Slovenica u sastavu Primož Novšak, Mile Kosi i Ciril Škerjanec i član je Ljubljanskog klavirskog trija sa pijanistom Sijavušem Gadžijevim i violončelistom Igorom Mitrovićem od 1998. godine.

Pedagoški rad je oduvek bio važan deo njegove delatnosti. Na Muzičkoj akademiji u Ljubljani počeo je da predaje 1993. godine, a kao profesor zaposlen je od 2000. godine. Predaje u Srednjoj muzičkoj školi SGBŠ-KGBL od 1992. Njegovi mnogi učenici i studenti su dobitnici nagrada na državnim i međunarodnim takmičenjima, često nastupaju na koncertnim scenama i solisti su sa raznim orkestrima.

Od 2007. godine je u zvanju redovnog profesora.

Od 2001. do 2012. bio je mentor Simfonijskog orkestra Muzičke akademije, koji se proslavio zapaženim koncertima u zemlji i inostranstvu.

Od 2004. do 2010. godine radio je kao koncertmajstor u Simfonijskom orkestru RTV Slovenije. Od 2010. godine aktivno sarađuje sa ansamblom zagrebačkih solista.

Od 2012. do 2018. bio je šef gudačkog odseka na Akademiji za muziku Univerziteta u Ljubljani.

Vasilij Meljnikov je dobitnik Beteto nagrade za umetnička dostignuća u oblasti kreativne muzičke umetnosti i društvene delatnosti u širenju muzičke kulture.

Dobitnik je Zlatne plakete Univerziteta u Ljubljani 2022. godine za izuzetne zasluge u razvoju umetničkog, pedagoškog i naučnog stvaralaštva i jačanje ugleda Univerziteta za muziku u Ljubljani.

Stefan Kamilarov nakon usavršavanja u Beču i Stokholmu radi kao solista, kamerni muzičar i pedagog. Pored intenzivnih koncertnih aktivnosti kao violinista, učio je dirigovanje kod prof. Otmara Suitnera na Musikhochschule u Beču kao i kod Franka Ferrare u Asiziju.

Ima dvadeset godina stalnog učešća u orkestru Bečke državne opere kao i orkestru Bečke filharmonije. Od 1990. godine je vođa kvarteta Kamilarov i sa ovim, ali i drugim ansamblima kao kamerni muzičar je veoma aktivan u međunarodnom koncertnom životu. Takođe ima i bogatu aktivnost kao gostujući dirigent u zemlji i inostranstvu.

Zbog svog raznovrsnog muzičkog obrazovanja i dugogodišnjeg iskustva na podijumu u kombinaciji sa aktivnim obrazovnim interesovanjima, međunarodno je priznat kao profesor violine. Aktivan je predavač na međunarodnim majstorskim kursevima u Austriji, Švedskoj, Finskoj, Italiji, Portugalu, Srbiji i Crnoj Gori. Član je žirija na međunarodnim violinističkim takmičenjima.

Predaje violinu na Univerzitetu za muziku i scenske umetnosti u Beču od 1988. godine na Fric Kreisler Institutu kao voditelj nastave iz predmeta violina – podijum, koncert na svim nivoima obuke, uključujući pripremu, mentorstvo i ocenjivanje studenata na diplomskim radovima i diplomskim ispitima. Član je raznih komisija i radnih grupa.

Danijel Cerović jedan je od vodećih crnogorskih izvođača iz domena klasične muzike sa intezivnom međunarodnom koncertnom karijerom. Ostvario je nekoliko stotina nastupa kao solista i član kamernih ansambala na prestižnim međunarodnim festivalima, koncertnim serijama, turnejama kao i u dvoranama u Argentini (Buenos Aires "Festival del Mundo), SAD- u ("Guitar Fondation of America" Denver 2016, Los Angeles, Chapman University, Minneapolis, San Francisco), Kanadi (Toronto, Montreal, Winnipeg), Kini ("Shenyang festival", "Qinling festival"), Južnoj Koreji (Seul, Daežon), Rusiji (Filharmonija Sankt Peterburg), Francuskoj (Paris Guitar Foundation), Italiji ("Conservatorio di musica" - Trieste), Crnoj Gori (A tempo, Kotor art, Budva Grad Teatar, Barski Ljetopis), Srbiji, Bugarskoj, Turskoj (Istanbul Guitar Festival), Hrvatskoj ("Lisinski"; OGF; Muzička Omladina - Grožnjan), Sloveniji (Dvorana Slovenske Filharmonije), Makedoniji, Grčkoj, Nemačkoj (Koblenz guitar festival), Holandiji ("Concertgebouw" Amsterdam - Guitar Masters), Španiji (dvorana "Manuel de Falla" - Madrid; Granada festival), Bosni i Hercegovini (Sarajevo guitar festival), Albaniji (Dvorana Akademije Umjetnosti - Tirana), Luksemburgu (Villa Vauban), Portugalu, Belgiji (Konzervatorijum "LUCA" u Levenu) i Poljskoj. Kao solista i kao član Crnogorskog dua gitara, nastupao je sa Crnogorskim Simfonijskim Orkestrom, Daejon Simfonijskim Orkestrom (Koreja), Šenjang Simfonijskim Orkestrom (Kina), Orkestrom “Mossani Strings” (Holandija), sa Kvartetom “Rubikon” (Srbija), kao i “Camerata” Kvartetom (Poljska).

Kao solista, snimio je CD sa muzikom Skarlatija, Sora i Đulijanija. Kao član Duo Amarilli sa mecosopranisticom Amandom Stojović snimio je CD sa muzikom za glas i gitaru, a takođe i CD muzike za dvije gitare sa Goranom Krivokapićem u izdanju Muzičkog Centra Crne Gore. U 2014 i 2016 godini, kao član Crnogorskog dua gitara sa Goranom Krivokapić, transkribovao je i snimio 6 “engleskih svita” Johana Sebastiana Baha na dva CD-a za NAXOS Records. Oba izdanja su dobila izuzetne kritike od vodećih svjetskih magazina i portala za klasičnu muziku, kao što su: londonski “Gramophone”, "American Record Guide", "Soundboard", "WGBH Radio - Boston” (nagrada za najbolji CD nedjelje), "ClassicsToday", "Guitare Classique" i dr. Takođe CD izdanja su predstavljena u programu Radio BBC 3, Radio NL 4, te posredstvom ugledne radijske emisije "Guitar Alive" na preko 250 stanica širom SAD-a, kao i u Danskoj, Kini, Tajvanu, Novom Zelandu i Australiji. Tokom pandemijske 2020. godine, Naxos je izdao njegov solo album sa transkripcijama muzike S.L. Weiss-a.

Jedan je od utemeljivača i umetnički direktor međunarodnog “Nikšić Guitar Festivala” (osnovan 2005). Takođe, jedan je od osnivača i umetnički direktor projekta "Montenegro International Guitar Competition" koji je deo "EuroStrings" projekta.

Danijel Cerović redovno predaje na majstorskim kursevima u zemlji i inostranstvu, na univerzitetima kao što su: "Chapman University" (SAD), "Metropolitan University"- Denver (SAD), "Toronto University" (Kanada), Monteral Conservatory (Kanada), "Manitoba University" (Kanada), "North Dakota University" (SAD), "California Conservatory of Music" (San Hoze, SAD), "Maastricht Conservatory" (Holandija), "Tianjin Conservatory" (Kina) i dr. Takođe aktivan je i kao predavač na prestižnim festivalima širom svijeta kao što su "GFA 2016", Koblenz festival (Njemačka), Šenjang festival (Kina) i dr. Član je žirija na međunarodnim takmičenjima za gitaru: "Eruostrings competiton"(Zagreb 2018), "Istanbul guitar competition", "Guitar concerto competition" (Groningen - Holandija), "Viseu competition" (Portugal), "Shenyang festival", "Qinling festival" (Kina) i dr. Studenti iz njegove klase redovno osvajaju visoka priznanja na domaćim i međunarodnim takmičenjima za gitaru, te sa uspehom predstavljaju Muzičku akademiju na koncertnim podijumima. Jedan od vodećih svetskih proizvođača žica za gitaru, francuska kompanija "SAVAREZ", 2014.godine uvrstila ga je na listu uglednih umetnika iz čitavog sveta koji ekskluzivno sviraju na njihovim žicama. Danijel Cerović predaje na Muzičkoj akademiji na Cetinju i gostujući je predavač na Muzičkoj akademiji u Sarajevu.

Nataša Jokić osnovno i srednje muzičko obrazovanje stiče u Prijedoru u klasi prof. Gojka Rađenovića i Aleksandra Spasojevića. Po završetku srednje škole započinje studije gitare na Akademiji umjetnosti Univerziteta u Banjaluci u klasi prof. Zorana Krajišnika gde i završava pomenute studije. Godine 2008. odlazi u Štokholm, gde upisuje master studije na Royal College of Music u klasi prof. Piter-Berlind Karlsona. Tokom master studija bila je stipendista dr Milan Jelić.

Usavršavala se na brojnim seminarima i majstorskim kursevima kod svetski priznatih profesora i umetnika. Kao solista i kamerni muzičar, nastupala je u BiH, Hrvatskoj, Norveškoj, Švedskoj, Francuskoj, Italiji, Nemačkoj itd. 

Njen pedagoški rad počinje 2003. godine na Odseku za gitaru, Akademije umjetnosti u Banjaluci, a od 2006-2008. godine bila je zaposlena na mestu asistenta pomenutog odsjeka Akademije umjetnosti u Banjaluci i Muzičke akademije u Istočnom Sarajevu. Godine 2010. bira se u zvanje docenta na Akademiji umjetnosti, a od 2022. godine radi u zvanju redovnog profesora.

Aktivno održava koncerte, majstorske kurseve, te učestvuje kao predavač i član žirija na festivalima i takmičenjima u zemlji i inostranstvu. Godine 2019. imenovana je za člana komisije za pisanje Eloborata o relicenciranju Studijskog programa muzičke umetnosti, kao i člana Stručnog tima za reformu osnovnog i srednjeg vaspitanja i obrazovanja.

Osnivač je i deo organizacionig tima međunarodnog festivala gitare u Banjaluci (Ubuntu Guitarfest), te predsednik Asocijacije gitarista 102 žice. Jedan je od osnivača orkestra 102 gitarske žice koji deluje u sastavu Asocijacije gitarista, a sa kojim je realizovala niz projekata kao izvođač i organizator.

Ivana Ziherl je studirala gitaru na Akademiji za glasbo u Ljubljani (Slovenija) i kasnije na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu (Srbija). Po završetku studija se zaposlila u Muzičkoj školi Kranj, a od 2000. godine radi u Muzičkoj školi Ljubljana Vič - Rudnik.

Nastupala je solistički, kao član kamernih ansambala i kao solista sa orkestrom, a kasnije se u potpunosti posvećuje pedagoškom radu. Njeni učenici su osvojili brojne nagrade na nacionalnim i međunarodnim takmičenjima i muzičkim festivalima. Članica je žirija na domaćim i međunarodnim takmičenjima, drži majstorske kurseve, koautor je republičkog plana i programa za gitaru i nosilac najviših pedagoških zvanja u Republici Sloveniji.

Prof. Dr. Dragan Dautovski, etnomuzikolog, rođen je 1957. godine u selu Rusinovo -Berovo, Republika Makedonija. Zaposlen je na Fakultetu muzičke umetnosti Univerziteta „Sv. Ćirila i Metodija“ u Skoplju, gde predaje etnoorganologiju, makedonski muzički folklor, izvođačku tehniku Orfovih i narodnih instrumenata i vodi nasoku (studisku grupu) za tradicionalne instrumente. Član je Internacionalnog saveta za tradicionalnu muziku (ICTM) i internacionalne studiske grupe za muzičku arheologiju (ISGMA). Dautovski je muzičar sa velikim praktičnim iskustvom koji poznaje više od 20 različitih muzičkih instrumenata. Prof. Dautovski je umetnik “Melody for Dialogue among Civilizations“-Unesco i nastupao je na mnogim koncertima kao što su: 60 godina Unesco – Pariz - Francuska, Havana - Kuba, Carnegie Hall - Njujork, Nigerija - Afrika, Kina itd.

Međunarodno priznati umetnik Prof. Dr. Dragan Dautovski kao solista u pratnji Akademskog nacionalnog orkestra narodnih instrumenata Rusije - „Osipov“, nastupa u okviru manifestacije "Narodna muzika slovenskih naroda":

- 11. Oktobar 2009, Concert Gala, “Folk music of Slavic Peoples”, Strosbourg Convention and Conference Centre Scfweitzer Hall, France.

- 25. May, 2010, Concert Gala, Folk Music of Slavic Peoples, UNESCO Building Hall 1, Paris, France.

- 27. May, 2011, Concert Gala (Povodom praznika slovenske kulture i pismenosti) Folk Music of Slavic Peoples, concert hall - Cathedral of Christ the Savior, Moscow.

- May, 2011, Special performance in The General Assembly at United Nations Headquarters in New York.

Imajući u vidu da su tradicionalna muzika i narodni instrumenti bili neophodni u četiri decenije njegovog umetničkog poduhvata, nastupa sa mnogim grupama i ansamblima kako u zemlji tako i u inostranstvu. Komponovao je i za brojne instrumentalne i vokalne soliste, grupe, orkestre. Godine 1992. osnovao je ansambl "Mile Kolarovski", sa kojim je nastupao u Makedoniji i inostranstvu. Pored toga, ovaj ansambl je napravio mnogo snimaka za nacionalnu radio-televiziju. Posle uspeha sa tradicionalnim ansamblom "Mile Kolarovski" i učešća u stvaranju muzike za kultni film "Pre kiše", 1995. godine formira DD Sintezis (DD Synthesis), a 2000-te godine i Dragan Dautovski Quartet. Njegova glavna inspiracija je makedonski muzički folklor. Od dubine folklora, preko raznovrsne savremene muzike sa estetskim elementima i stilovima, do veoma uspešnog spoja moderne i tradicionalne muzike je njegov umetnički beleg. Prof. Dautovski je neumorni promoter makedonske muzičke kulture na brojnim festivalskim scenama u Mađarskoj, Sloveniji, Austriji, Hrvatskoj, Srbiji, Italiji, Nemačkoj, Poljskoj, Engleskoj, Japanu, Rusiji, Australiji, Izraelu, Belgiji, Americi, Kini, Holandiji itd. Njegov stvaralački opus broji preko 600 kompozicija.

Dragan Dautovski pažnju svetskoj i domaćoj javnosti privukao je i svojim ličnim, intimnim muzičkim nastupima sa najneobičnijem praistorijskom muzičkom instrumentu star 6000 godina. Radi se o keramičkoj loptastoj flauti koja potiče iz perioda srednjeg neolita, otkrivena tokom arheoloških istraživanja u blizini grada Velesa 1989 godine. On smatra da je „Praistoriski muzički instrument u sebi sačuvao svedočanstvo o božanskoj moći muzike kao najstarijeg kosmičkog jezika“. Inicijator je otvaranja odseka za narodne instrumente u srednjim muzičkim školama u Skoplju i Štipu kao i na Fakultetu muzičke umetnosti u Štipu (Univerzitet „Goce Delčev“), zatim u osnovnim muzičkim školama u Strumici, Štipu, Prilepu, Kavadarcima i drugim gradovima, gde predaju profesori koji su diplomirali u njegovoj klasi. Rastuće interesovanje studenata za tradicionalnu miziku ukazuje da prof. Dautovski u proteklih 40 godina na pedagoškom i umetničkom planu veoma uspešno aktuelizuje i promoviše umetničku vrednost makedonskog folklora.

Prof. Dr. Dragan Dautovski ima bogatu naučnu delatnost i učestvuje na velikom broju naučnih simpozijuma. Naučni radovi i istraživanja: ”Formalno-ritmičkite karakteristiki na izvornata pesna Mace Mariče”, ”Ornamentite vo tradicionalnata muzika vo R. Makedonija”, ”Tamburata vo Makedonija”, ”Kavalot vo Makedonija”. “Topčestata glinena flejta od Makedonija, praistoriski muzički instrument”.

Josip Orešković, rođen 1971. u Zagrebu, studirao mandolinu na Conservatorio di musica “Giuseppe Verdi” u Milanu, Italija, u klasi prof. Uga Orlandija. Kurs mandoline upisuje 1983. godine pri Orkestru mandolinista i gitarista GKUD “Ognjen Prica” Zagreb (danas HGGD “Sloga”) pod vodstvom prof. Darka Babića, a već sledeće godine postaje član istog orkestra u kojem još i danas aktivno deluje. S orkestrom nastupa na mnogobrojnim koncertima i festivalima u zemlji i inostranstvu na kojima orkestar osvaja mnogobrojna priznanja i nagrade od kojih treba posebno istaknuti festivale u Ferrari (Italija), Remiremontu (Francuska) te tradicionalni festival Mandolina Imota u Imotskom. Godine 2001. preuzima poziciju solista i koncertmajstora orkestra, a 2005. ponovno pokreće i volonterski vodi besplatni kurs mandoline.

Sa gitaristom Ambrozijem Puškarićem 2006. godine osniva Duo Corde s ciljem promovisanja originalne muzike za mandolinu i gitaru. Do sada je duo održao veliki broj koncerata na kojima je izuzetno dobro primljen od publike, a nastupao je i u televizijskim emisijama.

Sarađuje s Kazalištem „Komedija“ i Hrvatskom narodnim kazalištem u Zagrebu.

Autor je programa mandoline za srednje muzičke škole, a po prvi put u istoriji uvodi mandolinu kao redovni program u jednu muzičku školu u Zagrebu - Glazbenu školu Pavla Markovca.

Zadnjih 20 godina vrlo aktivno djeluje na promovisanju mandoline i mandolinske muzike u Hrvatskoj, a od juna 2008. godine preuzima funkciju predsednika Hrvatskog saveza mandolinističkih orkestara. 2011. dobija nagradu „Marinko Katunarić“ za izuzetan doprinos razvoju mandolinske muzike u Hrvatskoj.

Veljko Valentin Škorvaga je završio srednju muzičku školu V. Lisinski u Zagrebu, a na Muzičkoj akademiji u Zagrebu diplomirao je klarinet 1985. godine u klasi red. prof. art. J. Tonžetića i stekao stručni naziv Diplomirani muzičar klarinetista, profesor klarineta i Magistar muzike.

Za vreme osnovnoškolskog, srednjoškolskog i visokoškolskog obrazovanja svirao je tambure u sastavima i orkestrima i usavršavao se kod raznih pedagoga.

Na Fakultetu za muzičku umetnost u Skopju 2011. godine obranio je koncertom magistarski program „Interpretacija na tamburi“, mentor red. prof. dr. sc. Dragan Dautovski, na sveučilišnom studiju Muzička interpretacija i kompozicija i stekao stručni naziv Magistar muzičke umetnosti.

Od 1985. radio je u Muzičkoj školi Požega gde je predavao klarinet i tambure, a od 1991. postao je direktor škole koju unapređuje u srednju školu, otvara područna odeljenja, a uporedo predaje tambure do 2017. godine kada prelazi na Muzičku akademiju u Zagreb gde predaje glavni predmet tambure i metodiku nastave tambura na novootvorenom instrumentalnom studiju. Na Umetničkoj akademiji u Osijeku predaje tambure od 2010. do 2013. godine.

Umetnički direktor festivala Zlatne žice Slavonije od 1990-2000 godine, najpopularnijeg tamburaškog festivala, čiji je osnivač i idejni tvorac. Od 2014. do 2017. direktor Aurea Fest Požega.

Delovao je kao solista i kamerni muzičar u tamburaškom ansamblu te kao dirigent nekoliko tamburaških orkestara. Posebno se ističe kao dirigent i solista orkestra 100 tamburaša u Zagrebu 2006. – 2011. i kao dirigent i osnivač Tamburaške filharmonije Muzičke škole Požega od 2009 – 2014. godine.

Od petnaeste godine života redovno komponuje za razne instrumente i sastave, a najviše se ističe u delima za tamburaške orkestre i sastave od kojih su mnoge izvedene na raznim festivalima i snimljene na nosače zvuka.

Dobitnik je nagrade grada Požege za doprinos i razvoj muzičke umetnosti i Požeško slavonske županije za postignute rezultate u muzičkojj umetnosti, nagrade sa učenicima i studentima tambure na međunarodnim, državnim i regionalnim takmičenjima. 2017. godine dobio je Posebnu nagradu, a 2022. godine Nagradu za životno delo Hrvatskog društva glazbenih i plesnih pedagoga za doprinos u razvoju muzičke umetnosti u Republici Hrvatskoj.

Član žirija na međunarodnim, državnim i regionalnim takmičenjima iz tambure Bisernica i Brač, kao i redovni član Hrvatskog društva kompozitora.

Timea Hotić diplomirala je klavir na Muzičkoj akademiji u Sarajevu u klasi prof. Milice Šnajder – Huterer i prof. Sanje Lagumdžije – Hadžić,a specijalizaciju završila na Akademiji umetnosti u Novom Sadu u klasi prof. Rite Kinke.

Pohađala veći broj majstorskih radionica kod poznatih umjetnika kako što su Rita Kinka, Sonja Antunić, Nataša Veljković, Arbo Valdma i dr.

Na Akademiji umjetnosti Univerziteta u Banjaluci radi od njenog osnivanja 1998. godine kao umetnički saradnik, zatim dobija docenturu na Katedri za kamernu muziku, a 2017. postaje redovni profesor na istoj katedri. Do 2019. je šef katedre za kamernu muziku.

Do 1991. je stalni član Banjalučkog kamernog orkestra pod rukovodstvom dirigenta prof, Julija Marića, a saradnju sa orkestrima nastavlja u Banjalučkoj fiharmoniji i orkestru banjalučke akademije.

Njeni studenti ostvaruju pažnje vredne nastupe kako na koncertima i gostovanjima,tako i na takmičenjima (Galerija Kolarčeve zadužbine, Villa Butrio Italija, Concorso Val Tidone, Natjecanje Flauta Aurea Zagreb, Festival „Isidor Bajić“ Novi Sad, takmičenje „Olivera Đurđević“ Beograd, Međunardno takmičenje“ Konstantin Veliki“ Niš i dr), a dobitnik je i Zlatne plakete Mokranjčevih dana u Zaječaru za izvođenje koncerta tria „Šumanu u čast“.

 Član je žirija mnogih međunarodnih i regionalnih takmičenja.

Dugotrajnu saradnju ostvaruje sa klarinetistom Nikolom Srdićem (Novi Sad), a od 2008. formira duo sa oboistkinjom Veronikom Antunović – Marić (Novi Sad) koji je odsvirao veliki broj koncerata u regionu. Njihova saradnja se proširuje na trio sa flautistkinjom Ksenijom Mijatović (Novi Sad).

2016. učesnik je projekta u okviru manifestacije „Dani Vlade Miloševića“ pod nazivom „Partiture iz paučine“,gdje sa klarinetistom Dejanom Trkuljom izvodi i snima dela ovog poznatog bosanskohercegovačkog kompozitora i etnomuzikologa.

2017. drži master class na Conservatorio „Giuseppe Tartini“ Trieste (projekat ERASMUS+), gde sarađuje sa oboistom Pietro Millela i fagotistom Sergio Lazzeri – koncert tria, Aula Magna, Conservatorio „Giuseppe Tartini“. Iste godine sviraju i u Bošnjačkom institutu u Sarajevu na svečanom koncertu koji je obeležio uspešnu saradnju nastavnika i studenata Akademije umjetnosti Univerziteta u Banjaluci, Muzičke akademije u Sarajevu i Conservatorio „Giuseppe Tartini“ iz Trsta. Od 2019.godine intenzivno sarađuje sa Katedrom za kamernu muziku Fakulteta umetnosti u Nišu kroz umetničke radionice i koncerte.

Vida Vujić je stekla dve magistarske diplome sa najvišim pohvalama: iz solo violončela na Univerzitetu za muziku i scenske umetnosti u Gracu, u klasi profesora Rudolfa Leopolda, i iz kamerne muzike na Institutu „Jozef Hajdn“ u sastavu Bečkog univerziteta za muziku i scenske umetnosti, u klasi profesora Johanesa Majsla. Usavršavala se na više od dvadeset majstorskih kurseva poznatih umetnika za violončelo i kamernu muziku.

Od 2014. godine je angažovana kao asistent, a od 2021. kao docent na Institutu za kamernu i novu muziku „Jozef Hajdn“ Univerziteta za muziku i scenske umetnosti u Beču, a takođe i kao predavač na Internacionalnoj letnjoj akademiji Beč-Prag-Budimpešta (ISA) i Evropskoj kamerno-muzičkoj akademiji (ECMA).

Održala je brojne majstorke kurseve na Visokom konzervatorijumu za muziku Espla u Alikanteu, FMU u Beogradu, Muzičkoj akademiji Kšištof Penderecki u Krakovu, Hrvatskoj akademji umetnosti i kulture u Osijeku i Akademiji umetnosti u Splitu.

Višestruka je dobitnica nagrada na međunarodnim takmičenjima u Srbiji, Italiji i Austriji, kao i drugih priznanja koja uključuju nagradu Austrijskog ministarstva kulture 2003. godine i nagradu „Stanojlo Rajičić“ za najbolji koncert u Galeriji SANU u sezoni 2006/2007.

Kao solista i članica različitih kamernih ansambala nastupala je širom Evrope i u Južnoj Americi. Među brojnim nastupima posebno se izdvajaju oni u okviru festivala Strings only u Zadru, Čelo fest u Beogradu i Styriarte u Gracu, zatim u dvoranama Konzerthaus i Wiener Musikverein u Beču, Liszt Halle u Gracu, sali Pleyel u Parizu i dr. Vida Vujić je ostvarila i snimke za RTS i ORF.

Žana Lekić, flautistkinja, redovni profesor na Muzičkoj akademiji na Cetinju, rođena je 19.05.1977. godine u Kraljevu. Završila je nižu i srednju muzičku školu „Stevan Mokranjac“, u klasi uglednog pedagoga, prof. Karolja Maročika. Godine 1997. upisuje Muzičku akademiju na Cetinju u klasi eminentnog flautiste, prof. Ljubiše Jovanovića gde je diplomirala 2000. godine a magistrirala 21. jula 2003. sa najvišim ocenama. Tokom školovanja osvajala je brojne nagrade na republičkim, saveznim i međunarodnim takmičenjima, kao solista i kao kamerni muzičar.

Usavršavala se na brojnim seminarima kod vodećih svetskih flautista - Janos Balint - Mađarska, Michael Debost - USA, Ketlin Chestin - USA, Aurel Nicolet - Švajcarska, Jiri Valek - Češka, Eje Kaufeldtl - Švedska, Gunilla von Baar – Švedska, Dejan Gavrić – Nemačka, Peter Lucas Graff - Nemačka. Godine 2000. započinje njena pedagoška karijera na Muzičkoj akademiji, najprije kao saradnik stažista, na predmetu Kamerna muzika, kasnije kao stručni saradnik u nastavi, 2009. postaje docent za Kamernu muziku na Muzičkoj akademiji, a 2014. godine bira se u zvanje vanrednog profesora. Odlukom Senata Univerziteta Crne Gore, novembra 2019. godine bira se u zvanje redovnog profesora na predmetu Kamerna muzika za oblast Izvođačke umjetnosti.

Njen profesionalni angažman zaposčinje na Muzičkoj akademiji na Cetinju najprije kao saradnik stažista na predmetu kamerna muzika, 2001.godine.

Kao profesor flaute započinje pedagošku karijeru 2004. godine u ŠOSMO „Vida Matjan“ u Kotoru, koja traje do 2010.

Osnivač je klase flaute u muzičkoj školi ‘’Savo Popović’’ na Cetinju 2006. godine. U periodu 2003-2006. bila je angažovana kao profesor flaute u MŠ u Bijelom Polju.

U dosadašnjoj pedagoškoj karijeri, studenti i učenici iz njene klase dobitnici su brojnih republičkih i međunarodnih nagrada (preko 100).

Redovni je član žirija na takmičenjima u Crnoj Gori i regionu u kategoriji flaute i kamene muzike. Redovni je predavač Ljetnjeg kampa za kamernu muziku na Ivanovim koritima (Cetinje). Član je Crnogorskog Simfonijskog orkestra od njegovog osnivanja 2007. do juna 2015. godine.

Član Strukovnog veća za umetnost na Univerzitetu Crne Gore bila je u dva mandata, 2012 - 2016.

Od marta 2014. do oktobra 2015. godine, obavljala je funkciju vršioca dužnosti Sekretara za kulturu i medije Prijestonice Cetinje.

Član je Saveta Narodnog muzeja Crne Gore kao i Saveta za kulturu Prijestonice Cetinje od juna 2018.godine do oktobra 2021.godine.

Aktivno učestvuje u kulturnom i javnom životu Crne Gore.

Edita Garčević Koželj-mezzosopran, koncertna i operska pevačica, savetnica na području muzičkog obrazovanja, učitelj pevanja na Konzervatoriju za glasbo in balet Ljubljana, predavač na Akademiji za glasbo u Ljubljani, dugogodišnja predsednica Društva slovenačkih pevačkih pedagoga (DSPP).

Po završenim studijama na Pravnom fakutetu Univerziteta u Beogradu, nastavlja muzičko školovanje na Univerzitetu u Ljubljani, na Akademiji za glasbo u klasi prof. Eve Novšak Houška, gde i diplomira. Umetničko usavršavanje je vodi u Beč, gde na Hochschule fur Musik und darstellende Kunst, u klasi prof. Leopold Spitzer (Gesang) i prof. Michael Temme (Opern Schule), diplomira sa još jednom izvodjačkom diplomom. Aktivno učestvuje na seminarima eminentnih profesora pevanja i operskih pevača (Biserka Cvejić, Helena Lazarska, Thomas Hampson, Kiri Te Kanawa, Marijana Lipovšek, Alfred Burgstaller, Richard Miller, Kurt Widmer, Margarete Sparber,… )

Tokom studija u Beču saradjuje sa različitim pozorištima i ustanovama kao što su Wiener Taschen Oper (Georg Kugi), Oesterreichische Junges Opern Theater (Martin Braun), Langenlois Festival (Uwe Theimer),Theresianum, Schoenbrunn Theater, Volksoper Wien (Uwe Theimer) Staatsoper Wien (Zubin Mehta) i drugim, ostvarujući prva scenska iskustva izvan Slovenije u operama (Medium, Gianni Schichi, Orfeus, Figaro’s Hochzeit, Die Fledermaus, Hansel und Gretel, Wildschütz, Rienzi).

Publici se predstavlja i kao koncertna pevačica u brojnim vokalno-instrumentalnim delima, koncertirala je u skoro svim većim muzičkim centrima bivše Jugoslavije, kao i u inostranstvu (Nemačka, Italija, Austrija, Španija, SAD, Madjarska…), u Sloveniji je sudelovala sa glavnim nacionalnim simfonijskim orkestrima (Slovenske filharmonije, Simfoniki RTV Slovenija, kao i orkestrima SNG Maribor i SNG Opera in balet Ljubljana...)

Kao solistkinja SNG Opera in balet Ljubljana je nastupala pod vodstvom dirigenata kao što su: Vladimir Kobler, Dieter Rosberg, Igor Švara, Fuat Mansurov, Uroš Lajovic, Marko Munih, Milivoj Šurbek, Marko Gašperšič, Stefano Pellegrino Amato, Mark Mast, Peter Stangel, Aleksander Spasić, Marko Hribernik, Patrik Greblo, i ostvarila niz operskih uloga (Dorabella, Paulina, Dryade, Lisinga, Fidalma, Kascheyevna, Vanja, Tatjana, Marcellina, Fenena, Mercedes, Suzuki, Magdalena, Smeraldina, Linetta, Berta i druge), gostovala u mariborskoj Operi i HNK u Zagrebu.

Skoro tri decenije predaje solo pevanje na Konservatoriju za glasbo in balet u Ljubljani, ustanovi koja je njenu pedagošku predanost i uspešnost 2018 nagradila najvišim priznanjem za izuzetna dostignuća na području muzičke pedagogije - "Škerjančevom diplomom". Visok kvalitet dugogodišnje saradnje sa Akademijom u Ljubljani (gde od 2012 predaje kao asistent za područje pevanja i vokalne tehnike) joj donosi najviši umetnički naziv - titulu, koju joj 2014 dodeljuje Univerzitet u Ljubljani - "Priznanje pomembnih umetniških del" (kao ekvivalent naučnom doktoratu). O ozbiljnosti i predanosti njenog pedagoškog rada govore brojni koncerti i visoke nagrade njenih djaka i studenata na medjunarodnim takmičenjima i festivalima, kao i činjenica da su mnogi od njih već u profesionalnom angažmanu u raznim operama u Sloveniji i u inostranstvu.

Aktivna u žiriju mnogih medjunarodnih takmičenja (Slovenija, Srbija, Hrvatska, Crna Gora, Latvija…) i pevačkih festivala, vodi seminare i tečajeve pevanja i vokalne tehnike za pevače, horske pevače i jazz pevače (medjunarodni festival Bled, Glasbena mladina Ljubljane, Glasbena matica Ljubljana, Perpetuum Jazzile, APZ Tone Tomšič, AVE). Organizuje pevačke seminare i predavanja u okviru DSPP za učitelje pevanja i saradjuje sa EVTA (Evropsko udruženje vokalnih pedagoga.

Timea Hotić diplomirala je klavir na Muzičkoj akademiji u Sarajevu u klasi prof. Milice Šnajder – Huterer i prof. Sanje Lagumdžije – Hadžić,a specijalizaciju završila na Akademiji umetnosti u Novom Sadu u klasi prof. Rite Kinke.

Pohađala veći broj majstorskih radionica kod poznatih umjetnika kako što su Rita Kinka, Sonja Antunić, Nataša Veljković, Arbo Valdma i dr.

Na Akademiji umjetnosti Univerziteta u Banjaluci radi od njenog osnivanja 1998. godine kao umetnički saradnik, zatim dobija docenturu na Katedri za kamernu muziku, a 2017. postaje redovni profesor na istoj katedri. Do 2019. je šef katedre za kamernu muziku.

Do 1991. je stalni član Banjalučkog kamernog orkestra pod rukovodstvom dirigenta prof, Julija Marića, a saradnju sa orkestrima nastavlja u Banjalučkoj fiharmoniji i orkestru banjalučke akademije.

Njeni studenti ostvaruju pažnje vredne nastupe kako na koncertima i gostovanjima,tako i na takmičenjima (Galerija Kolarčeve zadužbine, Villa Butrio Italija, Concorso Val Tidone, Natjecanje Flauta Aurea Zagreb, Festival „Isidor Bajić“ Novi Sad, takmičenje „Olivera Đurđević“ Beograd, Međunardno takmičenje“ Konstantin Veliki“ Niš i dr), a dobitnik je i Zlatne plakete Mokranjčevih dana u Zaječaru za izvođenje koncerta tria „Šumanu u čast“.

 Član je žirija mnogih međunarodnih i regionalnih takmičenja.

Dugotrajnu saradnju ostvaruje sa klarinetistom Nikolom Srdićem (Novi Sad), a od 2008. formira duo sa oboistkinjom Veronikom Antunović – Marić (Novi Sad) koji je odsvirao veliki broj koncerata u regionu. Njihova saradnja se proširuje na trio sa flautistkinjom Ksenijom Mijatović (Novi Sad).

2016. učesnik je projekta u okviru manifestacije „Dani Vlade Miloševića“ pod nazivom „Partiture iz paučine“,gdje sa klarinetistom Dejanom Trkuljom izvodi i snima dela ovog poznatog bosanskohercegovačkog kompozitora i etnomuzikologa.

2017. drži master class na Conservatorio „Giuseppe Tartini“ Trieste (projekat ERASMUS+), gde sarađuje sa oboistom Pietro Millela i fagotistom Sergio Lazzeri – koncert tria, Aula Magna, Conservatorio „Giuseppe Tartini“. Iste godine sviraju i u Bošnjačkom institutu u Sarajevu na svečanom koncertu koji je obeležio uspešnu saradnju nastavnika i studenata Akademije umjetnosti Univerziteta u Banjaluci, Muzičke akademije u Sarajevu i Conservatorio „Giuseppe Tartini“ iz Trsta. Od 2019.godine intenzivno sarađuje sa Katedrom za kamernu muziku Fakulteta umetnosti u Nišu kroz umetničke radionice i koncerte.

Vida Vujić je stekla dve magistarske diplome sa najvišim pohvalama: iz solo violončela na Univerzitetu za muziku i scenske umetnosti u Gracu, u klasi profesora Rudolfa Leopolda, i iz kamerne muzike na Institutu „Jozef Hajdn“ u sastavu Bečkog univerziteta za muziku i scenske umetnosti, u klasi profesora Johanesa Majsla. Usavršavala se na više od dvadeset majstorskih kurseva poznatih umetnika za violončelo i kamernu muziku.

Od 2014. godine je angažovana kao asistent, a od 2021. kao docent na Institutu za kamernu i novu muziku „Jozef Hajdn“ Univerziteta za muziku i scenske umetnosti u Beču, a takođe i kao predavač na Internacionalnoj letnjoj akademiji Beč-Prag-Budimpešta (ISA) i Evropskoj kamerno-muzičkoj akademiji (ECMA).

Održala je brojne majstorke kurseve na Visokom konzervatorijumu za muziku Espla u Alikanteu, FMU u Beogradu, Muzičkoj akademiji Kšištof Penderecki u Krakovu, Hrvatskoj akademji umetnosti i kulture u Osijeku i Akademiji umetnosti u Splitu.

Višestruka je dobitnica nagrada na međunarodnim takmičenjima u Srbiji, Italiji i Austriji, kao i drugih priznanja koja uključuju nagradu Austrijskog ministarstva kulture 2003. godine i nagradu „Stanojlo Rajičić“ za najbolji koncert u Galeriji SANU u sezoni 2006/2007.

Kao solista i članica različitih kamernih ansambala nastupala je širom Evrope i u Južnoj Americi. Među brojnim nastupima posebno se izdvajaju oni u okviru festivala Strings only u Zadru, Čelo fest u Beogradu i Styriarte u Gracu, zatim u dvoranama Konzerthaus i Wiener Musikverein u Beču, Liszt Halle u Gracu, sali Pleyel u Parizu i dr. Vida Vujić je ostvarila i snimke za RTS i ORF.

Žana Lekić, flautistkinja, redovni profesor na Muzičkoj akademiji na Cetinju, rođena je 19.05.1977. godine u Kraljevu. Završila je nižu i srednju muzičku školu „Stevan Mokranjac“, u klasi uglednog pedagoga, prof. Karolja Maročika. Godine 1997. upisuje Muzičku akademiju na Cetinju u klasi eminentnog flautiste, prof. Ljubiše Jovanovića gde je diplomirala 2000. godine a magistrirala 21. jula 2003. sa najvišim ocenama. Tokom školovanja osvajala je brojne nagrade na republičkim, saveznim i međunarodnim takmičenjima, kao solista i kao kamerni muzičar.

Usavršavala se na brojnim seminarima kod vodećih svetskih flautista - Janos Balint - Mađarska, Michael Debost - USA, Ketlin Chestin - USA, Aurel Nicolet - Švajcarska, Jiri Valek - Češka, Eje Kaufeldtl - Švedska, Gunilla von Baar – Švedska, Dejan Gavrić – Nemačka, Peter Lucas Graff - Nemačka. Godine 2000. započinje njena pedagoška karijera na Muzičkoj akademiji, najprije kao saradnik stažista, na predmetu Kamerna muzika, kasnije kao stručni saradnik u nastavi, 2009. postaje docent za Kamernu muziku na Muzičkoj akademiji, a 2014. godine bira se u zvanje vanrednog profesora. Odlukom Senata Univerziteta Crne Gore, novembra 2019. godine bira se u zvanje redovnog profesora na predmetu Kamerna muzika za oblast Izvođačke umjetnosti.

Njen profesionalni angažman zaposčinje na Muzičkoj akademiji na Cetinju najprije kao saradnik stažista na predmetu kamerna muzika, 2001.godine.

Kao profesor flaute započinje pedagošku karijeru 2004. godine u ŠOSMO „Vida Matjan“ u Kotoru, koja traje do 2010.

Osnivač je klase flaute u muzičkoj školi ‘’Savo Popović’’ na Cetinju 2006. godine. U periodu 2003-2006. bila je angažovana kao profesor flaute u MŠ u Bijelom Polju.

U dosadašnjoj pedagoškoj karijeri, studenti i učenici iz njene klase dobitnici su brojnih republičkih i međunarodnih nagrada (preko 100).

Redovni je član žirija na takmičenjima u Crnoj Gori i regionu u kategoriji flaute i kamene muzike. Redovni je predavač Ljetnjeg kampa za kamernu muziku na Ivanovim koritima (Cetinje). Član je Crnogorskog Simfonijskog orkestra od njegovog osnivanja 2007. do juna 2015. godine.

Član Strukovnog veća za umetnost na Univerzitetu Crne Gore bila je u dva mandata, 2012 - 2016.

Od marta 2014. do oktobra 2015. godine, obavljala je funkciju vršioca dužnosti Sekretara za kulturu i medije Prijestonice Cetinje.

Član je Saveta Narodnog muzeja Crne Gore kao i Saveta za kulturu Prijestonice Cetinje od juna 2018.godine do oktobra 2021.godine.

Aktivno učestvuje u kulturnom i javnom životu Crne Gore.

Edita Garčević Koželj-mezzosopran, koncertna i operska pevačica, savetnica na području muzičkog obrazovanja, učitelj pevanja na Konzervatoriju za glasbo in balet Ljubljana, predavač na Akademiji za glasbo u Ljubljani, dugogodišnja predsednica Društva slovenačkih pevačkih pedagoga (DSPP).

Po završenim studijama na Pravnom fakutetu Univerziteta u Beogradu, nastavlja muzičko školovanje na Univerzitetu u Ljubljani, na Akademiji za glasbo u klasi prof. Eve Novšak Houška, gde i diplomira. Umetničko usavršavanje je vodi u Beč, gde na Hochschule fur Musik und darstellende Kunst, u klasi prof. Leopold Spitzer (Gesang) i prof. Michael Temme (Opern Schule), diplomira sa još jednom izvodjačkom diplomom. Aktivno učestvuje na seminarima eminentnih profesora pevanja i operskih pevača (Biserka Cvejić, Helena Lazarska, Thomas Hampson, Kiri Te Kanawa, Marijana Lipovšek, Alfred Burgstaller, Richard Miller, Kurt Widmer, Margarete Sparber,… )

Tokom studija u Beču saradjuje sa različitim pozorištima i ustanovama kao što su Wiener Taschen Oper (Georg Kugi), Oesterreichische Junges Opern Theater (Martin Braun), Langenlois Festival (Uwe Theimer),Theresianum, Schoenbrunn Theater, Volksoper Wien (Uwe Theimer) Staatsoper Wien (Zubin Mehta) i drugim, ostvarujući prva scenska iskustva izvan Slovenije u operama (Medium, Gianni Schichi, Orfeus, Figaro’s Hochzeit, Die Fledermaus, Hansel und Gretel, Wildschütz, Rienzi).

Publici se predstavlja i kao koncertna pevačica u brojnim vokalno-instrumentalnim delima, koncertirala je u skoro svim većim muzičkim centrima bivše Jugoslavije, kao i u inostranstvu (Nemačka, Italija, Austrija, Španija, SAD, Madjarska…), u Sloveniji je sudelovala sa glavnim nacionalnim simfonijskim orkestrima (Slovenske filharmonije, Simfoniki RTV Slovenija, kao i orkestrima SNG Maribor i SNG Opera in balet Ljubljana...)

Kao solistkinja SNG Opera in balet Ljubljana je nastupala pod vodstvom dirigenata kao što su: Vladimir Kobler, Dieter Rosberg, Igor Švara, Fuat Mansurov, Uroš Lajovic, Marko Munih, Milivoj Šurbek, Marko Gašperšič, Stefano Pellegrino Amato, Mark Mast, Peter Stangel, Aleksander Spasić, Marko Hribernik, Patrik Greblo, i ostvarila niz operskih uloga (Dorabella, Paulina, Dryade, Lisinga, Fidalma, Kascheyevna, Vanja, Tatjana, Marcellina, Fenena, Mercedes, Suzuki, Magdalena, Smeraldina, Linetta, Berta i druge), gostovala u mariborskoj Operi i HNK u Zagrebu.

Skoro tri decenije predaje solo pevanje na Konservatoriju za glasbo in balet u Ljubljani, ustanovi koja je njenu pedagošku predanost i uspešnost 2018 nagradila najvišim priznanjem za izuzetna dostignuća na području muzičke pedagogije - "Škerjančevom diplomom". Visok kvalitet dugogodišnje saradnje sa Akademijom u Ljubljani (gde od 2012 predaje kao asistent za područje pevanja i vokalne tehnike) joj donosi najviši umetnički naziv - titulu, koju joj 2014 dodeljuje Univerzitet u Ljubljani - "Priznanje pomembnih umetniških del" (kao ekvivalent naučnom doktoratu). O ozbiljnosti i predanosti njenog pedagoškog rada govore brojni koncerti i visoke nagrade njenih djaka i studenata na medjunarodnim takmičenjima i festivalima, kao i činjenica da su mnogi od njih već u profesionalnom angažmanu u raznim operama u Sloveniji i u inostranstvu.

Aktivna u žiriju mnogih medjunarodnih takmičenja (Slovenija, Srbija, Hrvatska, Crna Gora, Latvija…) i pevačkih festivala, vodi seminare i tečajeve pevanja i vokalne tehnike za pevače, horske pevače i jazz pevače (medjunarodni festival Bled, Glasbena mladina Ljubljane, Glasbena matica Ljubljana, Perpetuum Jazzile, APZ Tone Tomšič, AVE). Organizuje pevačke seminare i predavanja u okviru DSPP za učitelje pevanja i saradjuje sa EVTA (Evropsko udruženje vokalnih pedagoga.

Timea Hotić diplomirala je klavir na Muzičkoj akademiji u Sarajevu u klasi prof. Milice Šnajder – Huterer i prof. Sanje Lagumdžije – Hadžić,a specijalizaciju završila na Akademiji umetnosti u Novom Sadu u klasi prof. Rite Kinke.

Pohađala veći broj majstorskih radionica kod poznatih umjetnika kako što su Rita Kinka, Sonja Antunić, Nataša Veljković, Arbo Valdma i dr.

Na Akademiji umjetnosti Univerziteta u Banjaluci radi od njenog osnivanja 1998. godine kao umetnički saradnik, zatim dobija docenturu na Katedri za kamernu muziku, a 2017. postaje redovni profesor na istoj katedri. Do 2019. je šef katedre za kamernu muziku.

Do 1991. je stalni član Banjalučkog kamernog orkestra pod rukovodstvom dirigenta prof, Julija Marića, a saradnju sa orkestrima nastavlja u Banjalučkoj fiharmoniji i orkestru banjalučke akademije.

Njeni studenti ostvaruju pažnje vredne nastupe kako na koncertima i gostovanjima,tako i na takmičenjima (Galerija Kolarčeve zadužbine, Villa Butrio Italija, Concorso Val Tidone, Natjecanje Flauta Aurea Zagreb, Festival „Isidor Bajić“ Novi Sad, takmičenje „Olivera Đurđević“ Beograd, Međunardno takmičenje“ Konstantin Veliki“ Niš i dr), a dobitnik je i Zlatne plakete Mokranjčevih dana u Zaječaru za izvođenje koncerta tria „Šumanu u čast“.

 Član je žirija mnogih međunarodnih i regionalnih takmičenja.

Dugotrajnu saradnju ostvaruje sa klarinetistom Nikolom Srdićem (Novi Sad), a od 2008. formira duo sa oboistkinjom Veronikom Antunović – Marić (Novi Sad) koji je odsvirao veliki broj koncerata u regionu. Njihova saradnja se proširuje na trio sa flautistkinjom Ksenijom Mijatović (Novi Sad).

2016. učesnik je projekta u okviru manifestacije „Dani Vlade Miloševića“ pod nazivom „Partiture iz paučine“,gdje sa klarinetistom Dejanom Trkuljom izvodi i snima dela ovog poznatog bosanskohercegovačkog kompozitora i etnomuzikologa.

2017. drži master class na Conservatorio „Giuseppe Tartini“ Trieste (projekat ERASMUS+), gde sarađuje sa oboistom Pietro Millela i fagotistom Sergio Lazzeri – koncert tria, Aula Magna, Conservatorio „Giuseppe Tartini“. Iste godine sviraju i u Bošnjačkom institutu u Sarajevu na svečanom koncertu koji je obeležio uspešnu saradnju nastavnika i studenata Akademije umjetnosti Univerziteta u Banjaluci, Muzičke akademije u Sarajevu i Conservatorio „Giuseppe Tartini“ iz Trsta. Od 2019.godine intenzivno sarađuje sa Katedrom za kamernu muziku Fakulteta umetnosti u Nišu kroz umetničke radionice i koncerte.

Vida Vujić je stekla dve magistarske diplome sa najvišim pohvalama: iz solo violončela na Univerzitetu za muziku i scenske umetnosti u Gracu, u klasi profesora Rudolfa Leopolda, i iz kamerne muzike na Institutu „Jozef Hajdn“ u sastavu Bečkog univerziteta za muziku i scenske umetnosti, u klasi profesora Johanesa Majsla. Usavršavala se na više od dvadeset majstorskih kurseva poznatih umetnika za violončelo i kamernu muziku.

Od 2014. godine je angažovana kao asistent, a od 2021. kao docent na Institutu za kamernu i novu muziku „Jozef Hajdn“ Univerziteta za muziku i scenske umetnosti u Beču, a takođe i kao predavač na Internacionalnoj letnjoj akademiji Beč-Prag-Budimpešta (ISA) i Evropskoj kamerno-muzičkoj akademiji (ECMA).

Održala je brojne majstorke kurseve na Visokom konzervatorijumu za muziku Espla u Alikanteu, FMU u Beogradu, Muzičkoj akademiji Kšištof Penderecki u Krakovu, Hrvatskoj akademji umetnosti i kulture u Osijeku i Akademiji umetnosti u Splitu.

Višestruka je dobitnica nagrada na međunarodnim takmičenjima u Srbiji, Italiji i Austriji, kao i drugih priznanja koja uključuju nagradu Austrijskog ministarstva kulture 2003. godine i nagradu „Stanojlo Rajičić“ za najbolji koncert u Galeriji SANU u sezoni 2006/2007.

Kao solista i članica različitih kamernih ansambala nastupala je širom Evrope i u Južnoj Americi. Među brojnim nastupima posebno se izdvajaju oni u okviru festivala Strings only u Zadru, Čelo fest u Beogradu i Styriarte u Gracu, zatim u dvoranama Konzerthaus i Wiener Musikverein u Beču, Liszt Halle u Gracu, sali Pleyel u Parizu i dr. Vida Vujić je ostvarila i snimke za RTS i ORF.

Žana Lekić, flautistkinja, redovni profesor na Muzičkoj akademiji na Cetinju, rođena je 19.05.1977. godine u Kraljevu. Završila je nižu i srednju muzičku školu „Stevan Mokranjac“, u klasi uglednog pedagoga, prof. Karolja Maročika. Godine 1997. upisuje Muzičku akademiju na Cetinju u klasi eminentnog flautiste, prof. Ljubiše Jovanovića gde je diplomirala 2000. godine a magistrirala 21. jula 2003. sa najvišim ocenama. Tokom školovanja osvajala je brojne nagrade na republičkim, saveznim i međunarodnim takmičenjima, kao solista i kao kamerni muzičar.

Usavršavala se na brojnim seminarima kod vodećih svetskih flautista - Janos Balint - Mađarska, Michael Debost - USA, Ketlin Chestin - USA, Aurel Nicolet - Švajcarska, Jiri Valek - Češka, Eje Kaufeldtl - Švedska, Gunilla von Baar – Švedska, Dejan Gavrić – Nemačka, Peter Lucas Graff - Nemačka. Godine 2000. započinje njena pedagoška karijera na Muzičkoj akademiji, najprije kao saradnik stažista, na predmetu Kamerna muzika, kasnije kao stručni saradnik u nastavi, 2009. postaje docent za Kamernu muziku na Muzičkoj akademiji, a 2014. godine bira se u zvanje vanrednog profesora. Odlukom Senata Univerziteta Crne Gore, novembra 2019. godine bira se u zvanje redovnog profesora na predmetu Kamerna muzika za oblast Izvođačke umjetnosti.

Njen profesionalni angažman zaposčinje na Muzičkoj akademiji na Cetinju najprije kao saradnik stažista na predmetu kamerna muzika, 2001.godine.

Kao profesor flaute započinje pedagošku karijeru 2004. godine u ŠOSMO „Vida Matjan“ u Kotoru, koja traje do 2010.

Osnivač je klase flaute u muzičkoj školi ‘’Savo Popović’’ na Cetinju 2006. godine. U periodu 2003-2006. bila je angažovana kao profesor flaute u MŠ u Bijelom Polju.

U dosadašnjoj pedagoškoj karijeri, studenti i učenici iz njene klase dobitnici su brojnih republičkih i međunarodnih nagrada (preko 100).

Redovni je član žirija na takmičenjima u Crnoj Gori i regionu u kategoriji flaute i kamene muzike. Redovni je predavač Ljetnjeg kampa za kamernu muziku na Ivanovim koritima (Cetinje). Član je Crnogorskog Simfonijskog orkestra od njegovog osnivanja 2007. do juna 2015. godine.

Član Strukovnog veća za umetnost na Univerzitetu Crne Gore bila je u dva mandata, 2012 - 2016.

Od marta 2014. do oktobra 2015. godine, obavljala je funkciju vršioca dužnosti Sekretara za kulturu i medije Prijestonice Cetinje.

Član je Saveta Narodnog muzeja Crne Gore kao i Saveta za kulturu Prijestonice Cetinje od juna 2018.godine do oktobra 2021.godine.

Aktivno učestvuje u kulturnom i javnom životu Crne Gore.

Edita Garčević Koželj-mezzosopran, koncertna i operska pevačica, savetnica na području muzičkog obrazovanja, učitelj pevanja na Konzervatoriju za glasbo in balet Ljubljana, predavač na Akademiji za glasbo u Ljubljani, dugogodišnja predsednica Društva slovenačkih pevačkih pedagoga (DSPP).

Po završenim studijama na Pravnom fakutetu Univerziteta u Beogradu, nastavlja muzičko školovanje na Univerzitetu u Ljubljani, na Akademiji za glasbo u klasi prof. Eve Novšak Houška, gde i diplomira. Umetničko usavršavanje je vodi u Beč, gde na Hochschule fur Musik und darstellende Kunst, u klasi prof. Leopold Spitzer (Gesang) i prof. Michael Temme (Opern Schule), diplomira sa još jednom izvodjačkom diplomom. Aktivno učestvuje na seminarima eminentnih profesora pevanja i operskih pevača (Biserka Cvejić, Helena Lazarska, Thomas Hampson, Kiri Te Kanawa, Marijana Lipovšek, Alfred Burgstaller, Richard Miller, Kurt Widmer, Margarete Sparber,… )

Tokom studija u Beču saradjuje sa različitim pozorištima i ustanovama kao što su Wiener Taschen Oper (Georg Kugi), Oesterreichische Junges Opern Theater (Martin Braun), Langenlois Festival (Uwe Theimer),Theresianum, Schoenbrunn Theater, Volksoper Wien (Uwe Theimer) Staatsoper Wien (Zubin Mehta) i drugim, ostvarujući prva scenska iskustva izvan Slovenije u operama (Medium, Gianni Schichi, Orfeus, Figaro’s Hochzeit, Die Fledermaus, Hansel und Gretel, Wildschütz, Rienzi).

Publici se predstavlja i kao koncertna pevačica u brojnim vokalno-instrumentalnim delima, koncertirala je u skoro svim većim muzičkim centrima bivše Jugoslavije, kao i u inostranstvu (Nemačka, Italija, Austrija, Španija, SAD, Madjarska…), u Sloveniji je sudelovala sa glavnim nacionalnim simfonijskim orkestrima (Slovenske filharmonije, Simfoniki RTV Slovenija, kao i orkestrima SNG Maribor i SNG Opera in balet Ljubljana...)

Kao solistkinja SNG Opera in balet Ljubljana je nastupala pod vodstvom dirigenata kao što su: Vladimir Kobler, Dieter Rosberg, Igor Švara, Fuat Mansurov, Uroš Lajovic, Marko Munih, Milivoj Šurbek, Marko Gašperšič, Stefano Pellegrino Amato, Mark Mast, Peter Stangel, Aleksander Spasić, Marko Hribernik, Patrik Greblo, i ostvarila niz operskih uloga (Dorabella, Paulina, Dryade, Lisinga, Fidalma, Kascheyevna, Vanja, Tatjana, Marcellina, Fenena, Mercedes, Suzuki, Magdalena, Smeraldina, Linetta, Berta i druge), gostovala u mariborskoj Operi i HNK u Zagrebu.

Skoro tri decenije predaje solo pevanje na Konservatoriju za glasbo in balet u Ljubljani, ustanovi koja je njenu pedagošku predanost i uspešnost 2018 nagradila najvišim priznanjem za izuzetna dostignuća na području muzičke pedagogije - "Škerjančevom diplomom". Visok kvalitet dugogodišnje saradnje sa Akademijom u Ljubljani (gde od 2012 predaje kao asistent za područje pevanja i vokalne tehnike) joj donosi najviši umetnički naziv - titulu, koju joj 2014 dodeljuje Univerzitet u Ljubljani - "Priznanje pomembnih umetniških del" (kao ekvivalent naučnom doktoratu). O ozbiljnosti i predanosti njenog pedagoškog rada govore brojni koncerti i visoke nagrade njenih djaka i studenata na medjunarodnim takmičenjima i festivalima, kao i činjenica da su mnogi od njih već u profesionalnom angažmanu u raznim operama u Sloveniji i u inostranstvu.

Aktivna u žiriju mnogih medjunarodnih takmičenja (Slovenija, Srbija, Hrvatska, Crna Gora, Latvija…) i pevačkih festivala, vodi seminare i tečajeve pevanja i vokalne tehnike za pevače, horske pevače i jazz pevače (medjunarodni festival Bled, Glasbena mladina Ljubljane, Glasbena matica Ljubljana, Perpetuum Jazzile, APZ Tone Tomšič, AVE). Organizuje pevačke seminare i predavanja u okviru DSPP za učitelje pevanja i saradjuje sa EVTA (Evropsko udruženje vokalnih pedagoga.

Danijel Oto (1986.) učenje klavira započinje u uzrastu od 12 godina. Srednju muzičku školu završava u Varaždinu u klasi prof. Miljenke Slunjski, i već nakon 6 godina od prvog susreta s klavirom, sa 18 godina upisuje Muzičku Akademiju Sveučilišta u Zagrebu u klasi pijaniste i pedagoga prof. Vladimira Krpana. Diplomirao je 2009. godine s najvišim ocenama.

Usavršavao se na klavirskim seminarima i seminarima kamerne muzike mnogih eminentnih pedagoga od kojih izdvajamo Petera Eichera, Franca Scalu, Noela Floresa, Vladimira Krpana, Konstantina Krasnitskog i Eun Jung Kim.

Nastupao je s Varaždinskim kamernim orkestrom, snimao za potrebe Hrvatske radio televizije i Hrvatskog radija i snimao nekoliko nosača zvuka. Nastupao je u mnogim dvoranama u zemlji i inostranstvu (Kaisersaal u Beču, Vatroslav Lisinski u Zagrebu, Narodno pozorište u Beogradu, Hrvatski glazbeni zavod u Zagrebu, Dvorana Univerze u Ljubljani, Hrvatsko narodno kazalište u Varaždinu i u Osijeku, dvorana ''Blagoja Berse'' u Zagrebu, Veleposlanstvo RH u Berlinu, Cirihu i Bernu i dr.) 

Sarađuje s mnogim renomiranim umetnicima i redovno je pozivan kao službeni korepetitor međunarodnih takmičenja (audicije za svetsko takmičenje solo pevača ''Hans Gabor Bevedere'', Varaždin WoodWind&Brass takmičenja).

Umetnički je saradnik brojnih resitala i seminara. Redovno je pozivan kao član žirija takmičenja u Hrvatskoj i inostranstvu („Piccolo Piano Talents“ „International Piano Competition Mozart“, „Mladi Padovec", „Mladi vituoz'', „Davorin Jenko", „Panonski festival pijanista“).

Već dve godine radi kao profesor na Letnoj Međunarodnoj pijanističkoj školi u Grožnjanu, a redovno drži seminare i predavanja u školama ili online platformama. 

Pedagoškim radom bavi se od 2008. godine i u dosadašnjem radu osvojio je više od 150 nagrada na državnim i međunarodnim takmičenjima. Član je EPTE (European piano teacher association) i Hrvatske glazbene mladeži.

Profesor je klavira i korepeticije u Glazbenoj školi u Varaždinu.

Pijanistkinja Maja Kastratović, je rođena 01.01.1969. u Skoplju, Republika Makedonija. Nižu muzičku školu je završila kod prof. Slađane Jovanovič u MBŠC Ilija Nikolovski-Luj u

Skoplju. Svoje školovanje je nastavila u Moskvi, gde je završila srednju specijalnu muzičku školu - CSSMŠ kod prof. S. I. Gadžijeva. Zatim je upisala studije na Moskovskem konservatoriju P. I. Čajkovski, gde je diplomirala 1993. godine kod profesorice L. V. Rošine. Magistrirala je na FMU (Fakultet muzičkih umetnosti) u Skoplju kod prof. B. Romanova.

Od 1996. do 2001. godine je bila zaposlena kao profesorica klavira u MBČC Ilija Nikolovski-Luj u Skoplju. Njeni učenci su redovno osvajali najviše nagrade na brojnim regionalnim i

republičkim takmičenjima, kao i na međunarodnim: Italija (Rim, Gorizia), Češka (Usti nad Labem), Srbija (Beograd)... Na takmičenju Usti nad Labem International piano competition, gde je njen učenik osvojio prvu nagradu, je dobila priznanje za izuzetan pedagoški rad.

Kao pijanistka je ostvarila brojne nastupe na solo recitalima, sa orkestrom Makedonske Filharmonije, gudačkim orkestrom »Sv. Đorđe« (Beograd) kao i u različitim kamernim ansamblima sa eminentnim muzičarima. Nastupala je u Rusiji (Moskva, Sankt Petersburg), Italija (GubbioFestival), Sicilija, Vatikan, Engleska (London - Riverside studios), Srbiji (Beograd, Novi Sad), Grčkoj (Litohoro Balkan festival), Albaniji (Festival kamerne muzike-Tirana), Makedoniji (Ohridsko leto, Skopsko leto, Bitola Fest) Španija, Belgija...

Kao korepetitor je učestvovala na violinističkim seminarima, koje je je vodio prof. Blagoja Dimčevski, kao i na seminarima za violončelo, kod prof. Kirila Rodina (Ohrid), prof. Dmitri Sitkovetsky (Ljubljana).

Od septembra 2001. živi u Republici Sloveniji, gde predaje klavir u muzičkim školama u Slovenj Gradcu i u Slovenskim Konjicama.

I u novoj sredini je Maja nastavila sa svojim kvalitetnim pedagoškim radom, koji se potvrđivao i sa nagradama koje su njeni đaci osvajali na različitim regionalnim, državnim i međunarodnim muzičkim takmičenjima.

Nedugo nakon dolaska, u Sloveniji je takođe nastavila sa koncertnim aktivnostima. Nastupala je kao solista i u kamernim ansamblima širom Slovenije i inostranstvu: Španija (Gerona-Festival de musica L´Escala – Empuries; Festival di Canena-Linares) (Belgija (Beringen – Festival Forte); Italija (Cosenza); Crna Gora (Herceg Novi – Chamber music festival); Ohrid- Ohridsko leto; s kamernim sastavima v Villachu in Klagenfurtu; SAD (Chicago – the Music Conservatory  i New York s triom In medias res sa kojim je gostovala i u Torontu (Kanada). Bila je na programu Wolfovog abonmana, Slovenjgradskog leta,učestvovala i u muzičko-scenskim projektima kao »Obletnica« povodom 150 godina od rađanja kompozitora Huga Wolfa, a 2012. u »Novoj ljubavi«, koji je bio izveden na manifestaciji Evropska prestolnica kulture Maribor, Festival Ljubljana.

Sa svojim iskustvom i znanjem je kao korepetitor pomagala mladim muzičarima (Arenzano,Trst, Grado, Fermo, Genova - Italija, Feldkirchen – Austrija). Za svoj kvalitativan doprinos

i umetničku podršku je na Regionalnim takmičenjima u Celju i Velenju dobila posebna priznanja za korepetitora.

Od januara do jula 2022. godine je radila kao korepetitor i profesorica klavira (obligat) na muzičkom konzervatorijumu »Gustav Mahler« u Klagenfurtu.

Poslednjih godina nastupa i sa međunarodnim kamernim ansablima »Trio Phonos« i »Amici musici«(Slovenija - Austrija).

Bila je članica žirija na međunarodnim takmičenjima u Sloveniji (Tartini –Piran), Srbiji (Davorin Jenko, Šabac), Makedoniji (Gevgelija), Albaniji kao i na državnim takmičenjima  Temsig (Ljubljana i Velenje).

Članica programskog odbora Društva Hugo Wolf i (su)organizator različitih muzičkih događaja/koncerata. Ove godine je bila u organizaciji susreta klavirskih pedagoga Slovenije EPTA, koji se održao u Slovenj Gradcu.

Leta 2011. je za istaknute rezultate na području kulture je bila nagrađena Bernekerjevom plaketom, a godine 2020. je dobila Bernekerjevu nagradu, najviše priznanje za kulturna dostignuća u opštini Slovenj Gradec.

Enike Gereg (Görög Enikő) rоđena je u Subotici, 1987. godine. Osnovno i srednje muzičko školovanje završila je u Subotičkoj Muzičkoj školi, u klasi prof. Emeke Šoti Sobonja. Diplomirala je na katedri za klavir 2009. godine na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, u klasi prof. Ninoslava Živkovića, zatim je u istoj instituciji završila i doktorske studije. Tema njenog doktorskog rada je: “Bartok kao redaktor Bahovih, Mocartovih, Betovenovih, Šubertovih i sopstvenih dela”. Trenutno predaje na Fakultetu umetnosti Bela Bartok Univerziteta u Segedinu.

Učestvovala je i osvajala nagrade na brojnim pijanističkim takmičenjima: u Nišu („Takmičenje mladih pijanista“, 1998. god. – I nagrada), Šapcu („Festival mladih pijanista“, 2001. – 2003. god. – I nagrada), Beogradu („Epta“, 2005. god. – II nagrada, 2008. god. I nagrada, „Davorin Jenko“, 2008. god. – I nagrada, „Vučković“, 2009. god. – I nagrada, „Jeunesses musicales“ – troetapno takmičenje Muzičke omladine, 2009. god. – III nagrada, i nagrada za naljbolje izvođenje obavezne kompozicije – Isidora Žebeljan: Il Circo), Parizu („Nikolaj Rubinštajn“, 1997. god. – I nagrada), Torinu („Međunarodno takmičenje mladih pijanista“, 1999. god. – I nagrada), Kopenhagenu („Međunarodno takmičenje mladih muzičara“, 2000. god. – I nagrada) USA, Radford Virginia („Bartók-Prokofieff-Kabalewsky piano competition“, 2001. god. – II nagrada) Segedinu („Bartokovo takmičenje”, 2010. god. – II nagrada), Meksiku („Parnassos“ međunarodno klavirsko takmičenje, 2012. god. – polufinalista).

Kao najuspešniji student, školske godine 2008/2009, dobitnica je nagrade „Emil Hajek“. Školske godine 2009/2010 je bila student generacije.

Svirala je brojne resitale: u Srbiji, Slovačkoj, Mađarskoj, Austriji, Rumuniji, Francuskoj, Italiji, Danskoj i Sjedinjenim američkim državama.

Nastupala je i kao solista: sa Subotičkom filharmonijom, kamernim orkestrom „Simfonietta“ iz Budimpešte, RTS orkestrom, Cameratom Serbicom i sa Segedinskom filharmonijom.

Redovno nastupa u klavirskom duu sa svojom sestrom, Noemi Gereg (Görög Noémi). Klavirski duo "Sestre Gereg" je nastupao u mnogim zemljama: Mađarska, Hrvatska, Češka, Slovačka, Austrija, Rumunija, Italija, Grčka, Belgija, Nemačka, Portugal i Izrael.

U svom radu, duo beleži i veliki broj nastupa sa brojnim orkestrima, od kojih posebno izdvajamo sledeće: Omladinski orkestar Odeon (Minhen, d. Hulio Dogenvajler Fernandez / Julio Doggenweiler Fernández/), Kamerni orkestar Anima Musicae (Budimpešta, d. Adam Medvecki /Medveczky Ádám/), Orkestar Dohnanji iz Budafoka (Budimpešta, d. Gabor Verner /Werner Gábor/), Segedinski simfonijski orkestar (Segedin, d. Janoš Kovač i Šandor Đidi /Kovács János, Gyüdi Sándor/), Orquestra Classica do Centro (Koimbra, d. Luiz Karvaljo /Luís Carvalho/), Simfonijski Orkestar Miškolc (d. Ištvan Deneš i Mate Sabo Šipoš /Dénes István, Szabó Sipos Máté/).

Počev od 2015. pa do danas, duo Sestre Gereg je održao veliki broj koncerata namenjen najmlađoj publici, deci. U realizaciji projekta Dečji koncerti, posebno se ističe saradnja sa Đeze Lukačhazi (Lukácsházi Győző), urednikom emisije na radiju Bartok (Budimpešta). Njihov prvi zajednički nastup održan je u Studiju 6 Radija Bartok.

Klavirski duo Gereg Sisters na prestižnim takmičenjima osvojio je brojne nagrade i priznanja. 2020. Wiener MusikSeminar - Grand Prix, Beč, Austrija 2019. Svetski susret klavirista - I nagrada, Koimbra, Portugal 2018. Nagrada međunarodne letnje akademije Mozarteum, Salcburg, Austrija 2018. Međunarodni susret klavirskih umetnika - I nagrada, Sardoal, Portugal 2017. Međunarodno takmičenje dua Szörényi Zsuzsanna - Finala, Bukurešt, Rumunija 2016. 23. Međunarodno takmičenje Johannes Brahms - II nagrada, Pertšah, Austrija 2010. Međunarodno klavirsko takmičenje Edvard Grieg - III nagrada i specijalna nagrada za Bartokov Mikrokosmos za dva klavira, Oslo, Norveška 2008. Međunarodno takmičenje Davorin Jenko - specijalna I nagrada, Beograd, Srbija 2002. Međunarodno klavirsko takmičenje Roma - III nagrada, Rim, Italija.

Klavirski duo "Sestre Gereg" je objavio dva CD albuma. 2015. njihov prvi CD s naslovom Let’s Play sadrži dela za klavir u četiri ruke i dela za dva klavira Mocarta, Sen-Sansa, Bartoka i Lutoslavskog. Uz CD snimljena su i tri kratka filma, kao vizuelni dodatak ovom muzičkom performansu, a sa željom da se ljubiteljima muzike i široj publici na drugačiji način prikažu tri stava Mikrokozmosa Bele Bartoka. Video produkciju projekta potpisuje udruženja Electe iz Subotice. 2018. godine u Bajrojtu, Nemačka snimljen je materijal za drugi album pod naslovom Let’s Dance, koji sadrži autorsku verziju Ravelovog La Valse-a za dva klavira, kao i dela Čajkovskog, Barbera, Bramsa, Aleksandra Vujića i Milice Ilić.

KRITIKE

„Najzad, efektan završetak raritetne večeri zvukom koji je dosegao orgijastičke dimenzije, priredile su sestre Noemi i Enike Gereg, predstavivši se svojim sviranjem u klavirskom duu visokim nivoom saradnje dve različite, a opet kompatibilne ličnosti. Dopunjujući se u zajedničkom muziciranju u besprekornoj saglasnosti i uzajamnom razumevanju, pijanistkinje su izvele čuvenu koreografsku poemu, odnosno simfonijski Valcer Morisa Ravela, svojevrsnu parodiju na bečki, u suštini vanvremenski valcer, potvrđujući i u ovoj verziji za dva klavira da silinom zvuka može da upravlja jedino pravi majstor velikog orkestra, dovodeći teme raznih valcerskih melodija izloženih u punoj snazi dinamičkih kontrasta do grandioznog kulminacionog kovitlaca i u ovako čvrsto ujedinjenim instrumentima.“

Marija Adamov, Muzika Klasika br. 33-34 / oktobar 2018 - mart 2019.

 „...savršen je sklad među njima, ponekad sviraju divlje i glasno, drugi put veoma senzitivno – nikad površno. Ne ustručavaju se ni od toga, da na kraj svog programa postave veoma kompleksno i veoma zahtevno delo Ravela, La Valse. Postoji dakle jedna mala sala iza Bolnice za srce gde nekoliko desetina oduševljenih ljubitelja muzike koji su pobegli ispred kiše sluša sestre Gereg, koje izvođenjem Plesa smrti Sen-Sansa i ekstatičnog valcera Ravela raskomadaju salu – da je Bela Hamvaš živ, sigurno bi to napisao u eseju, sada zadovoljite se sa mnom.“

Mate Čabai (Csabai Máté), Fidelio, 15. avgust 2016.

„Njihova predstava je bila oluja na dirkama. Srce nam je kucalo u grlu. Njihova muzika je proletela kroz salu kao kometa, a mi smo plivali u njenom sjaju.“ Aleksandar Vujić, Muzika Klasika, Beograd, april 2014. „Volim muzikalnost i preciznu tehničku pripremljenost klavirskih umetnika. Izvanredna je njihova međusobna komunikacija i sa drugim akterima komada su u harmoniji vredne pažnje.“

Nikola Pejčinović, Ars sonora, Radio Beograd 18. septembar 2017. (opera Higher)

Petar Đorčevski rođen je u Beogradu 1986 godine. Diplomirao je u državnoj baletskoj školi “Lujo Davičo” u Beogradu u klasi prof. Mirjane Nešić. Stručno usavršavanje nastavio je na prestžnoj akademiji “Academié de danse Princesse Grace Monaco”, Monako (Francuska) te državnoj baletskoj školi u Beču (Austrija).

Već tokom poslednjih godina školovanja angažovan je u repertoaru Narodnog pozorišta u Beogradu i Beču.

Sezone 2005/2006 postaje član baleta Bečke državne opere, a naredne sezone priključuje se baletu nacionalnog teatra u Slovačkoj gde nastupa u kompletnom klasičnom i savremenom repertoaru i saradjuje sa renomiranim svetskim pedagozima i koreografima.

2007. postaje stalnim članom baletskog ansambla Slovenačkog nacionalnog teatra u Ljubljani (SNG Opera in balet), iste sezone plasira se u finale prestižnog internacionalnog baletskog takmičenja u Beču (International Ballet Competition Vienna), a 2015. biva promovisan u prvaka baleta.

Ostvario je glavne i solističke uloge u kompletnom klasičnom, neoklasičnom i savremenom repertoaru, turnejama, gostovanjima i gala koncertima. 

Tokom sezone 2013/2014 kao prvak baleta nastupa sa kompanijom Ballet im Revier (Nemačka).

Dobitnik je nagrade Lydia Wisiakova (Lydia Wisiakova Prize) koju dodeljuje Udruženje baletskih umetnika Slovenije, za ulogu Tibalda (Romeo i Julija) kao i za solističku ulogu u baletskoj večeri “Mozart vs. Schumann”.

Kao prvak baleta gostuje širom regiona, Evrope i sveta (Italija, Austrija, Singapur, Meksiko, Kolumbija, SAD, Nemačka, Grčka, Koreja, Makedonija, Hrvatska..)

Od 2014. je član UO SNG Ljubljana i umetnički savetnik, a 2019. direktor Baleta SNG Ljubljana.

Tokom mandata ostvaruje za teatar uspešne saradnje sa najvećim svetskim koreografskim imenima kao što su Alexander Ekman, Jiří Kylián, Hans van Manen, Jose Carlos Martinez, Renato Zanella, Jeroen Verbruggen, Mario Radacovsky, David Dawson, Leo Mujić, Eward Clug, George Balanchine, Lynne Charles …

Vanr. prof. dr. Svebor Sečak je nacionalni prvak i pedagog Baleta HNK u Zagrebu i dekan Alma Mater Europaea Akademije za ples u Ljubljani, Slovenija. Predaje na AMEU Akademiji za ples u Sloveniji i na Studiju za baletnu pedagogiju pri Akademiji dramske umjetnosti Sveučilišta u Zagrebu. Predsednik je Hrvatskog društva profesionalnih baletskih umetnika od 2002.

Organizator je i umetnički voditelj Međunarodnog baletskog takmičenja Slavenska Prix kao i organizator i moderator plesne sekcije na Naučnoj međunarodnoj konferenciji It's About People u Sloveniji, te redovito sudjeluje na međunarodnim kongresima u organizaciji CID UNESCO-a. Objavljuje, uređuje i recenzira članke za zbornike konferencije kao i za druge relevantne publikacije.

Nakon završene Jezičke gimnazije i Škole za klasični balet u Zagrebu, plesačku specijalizaciju odradio je na Akademiji Vaganova  u Sankt Peterburgu. Dodiplomske studije završio je na Royal Academy of Dance u Londonu, a magistarski i doktorski studij na University of New England, Australija.

Kao međunarodno priznati baletski umetnik nastupao je u mnogim glavnim i naslovnim ulogama klasičnog, neoklasičnog, savremenog i nacionalnog repertoara, i plesao s mnogim poznatim baletskim zvezdama i organizova turneje širom sveta. Koreografirao je celovečernje balete i mnogobrojne kraće koreografije za pozorište i TV. Njegova dela izvođena su na svim kontinentima sveta, kao i na mnogobrojnim značajnim pozornicama i festivalima, najpre s Baletskom trupom Croatia koju je osnovao 1994. godine.

Dobitnik je mnogobrojnih profesionalnih nagrada i priznanja za doprinos kulturi, odlikovan

je Redom Danice hrvatske s likom Marka Marulića za dostignuća u kulturi, a 2022. primljen je za redovnog člana u Evropsku akademiju nauka i umetnosti.

Jana Nenadović rođena je 1997 godine u Beogradu gde je pohađala osnovnu i srednju baletsku školu Lujo Davičo. Sa 14 godina svoje školovanje nastavlja na Akademiji Princeze Grejs u Monte Karlu (Academie de danse classique Princesse Grace).

2015. godine dobija svoj prvi angažman u baletskom ansamblu u Bordou, Francuskoj (Grand Theatre de Bordeaux). 

Nakon toga radi u pozorištima u Nemačkoj, sa baletom Dortmunda (Theater Dortmund) i u Nacionalnoj Bavarskoj operi u Minhenu (Bayerische Staatsballett, München).

Od 2021. godine je student glume na Akademiji Umetnosti u Novom Sadu.

Sandra Fijan Hlevnjak (rođena 1986. u Zagrebu) započinje svoje plesno školovanje 1996. u Školi za balet i ritmiku, i nastavlja upisom u srednju Školu savremenog plesa Ane Maletić. Nakon završenog školovanja u Zagrebu još kratko nastavlja svoj plesni put kao članica Podmlatka Studija za savremeni ples (ZKM).

Godine 2007. odlazi na Folkwang academy of arts u Essen (Nemačka). Za vrijeme školovanja ostvaruje saradnju sa nekoliko inostranih koreografa Malou Airaudo, Dominique Mercy, Lutz Förster, Juan Kruz Diaz de Garaio Esnaola, David Zambrano, Eric Franklin, Lou Yang, kineski folklor. Učestvuje na radionici repertuar '' Sacre du printemps'' Pine Bausch sa Barbarom Kaufmann i Kenji Takagi.

Stiče znanje različitih plesnih tehnika: Contact improvisation, Nikolais, Release i Graham tehnike, Partnering.

Diplomirala je 2011. sa titulom Master of dance.

Po povratku u Hrvatsku 2011. igra u “ Borderlines 2“ , koreografiji Nensi Ukrainczyk, pa odlazi u London na radionicu plesne kompanije Hofesh Shechter gde izvode repertoar iz predstave “Political mother”.

Ponovo 2014. vraća se na scenu u Zagrebu u sklopu projekta Platforma HR ‘ Break a leg’ sa Task-om Dušana Murića (Srbija) .

Trenutno radi kao stalni zaposleni Umjetničke plesne škole Silvije Hercigonje (Zagreb) kao nastavnik Savremenog plesa, Ritmike i Tehnike savremenog plesa u srednjoj školi, gde je i započela svoje prve plesne korake.

Ognjen Vučinić (1980. Pula), koreograf i pedagog savremene igre na Institutu za umetničku igru od 2020. godine.

Suosnivač plesne kompanije MASA, član Zagrebačkog plesnog ansambla i stalni saradnik, predavač radionica savremenog plesa u Zagrebačkom plesnom centru.

Sa nepune četiri godine pohađao je časove klasičnog baleta u plesnom studiju Zaro u Puli, pod vodstvom Slavice Šenk.

Na poziv Rajka Pavlic